Avondwandeling

Gisterenavond aten we, op mijn verzoek, een macaronischotel. Het was wel op een Spaanse tijd. Om 9 uur 's avonds zaten we met ons zevenen aan tafel. Siebe was met de delegatie uit España een middag in Amsterdam geweest met onder andere de onvermijdelijke, maar wel altijd mooie rondvaart over de grachten, de Amstel en het IJ. De Kalverstraat op zaterdagmiddag vonden ze toch wat minder geslaagd. Om een uur of 8 waren ze thuis.
Onder het eten zei Ivan, dat hij toch wat opzag tegen het lopen van een vlakke 10 km. Waar wij moeite hebben met heuvelachtig of bergachtig terrein, bekijkt deze inwoner van het prachtige Asturias het van een heel andere kant. De afdaling zien zij als rust nemen!
Na het avondeten maakten we een avondwandeling langs de rand van de Stevenshof, waar nu koeien en schapen nog vredig in het weiland staan. Over een paar jaar kon dat wel eens verleden tijd zijn.

Weer tussen de huizen zagen we door de grote ramen met geopende gordijnen de beelden van de finale van Bayern tegen Chelsea. Op de terugweg hadden Ivan en ik het over voetbal. Ivan is fan van Barcelona en ik van Ajax. Siebe daarentegen is fan van Feyenoord. Ik kan u garanderen: ik heb hem heel netjes opgevoed!
Al pratend kwamen we uit op het Europees kampioenschap voetbal. Ivan en ik waren het er over eens, dat de finale net als in 2010 Nederland-España gaat worden. U weet dus, waar u uw geld op in kunt zetten.
Thuis gekomen konden we de verlenging van Bayern-Chelsea gaan bekijken met de Nederlandse specialiteit: het nemen van strafschoppen. Robben wist de penalty op werkelijk magistrale wijze om zeep te helpen. U ziet het, we zijn weer in blakende vorm voor een eventuele strafschoppenserie.
Gelukkig hebben de Germaanse oosterburen dat goed begrepen. Goed voorbeeld doet goed volgen.

Zelf heb ik de penaltyreeks gemist. Met het oog op de marathon lag ik om 11 uur in bed.