Maare Mosel Radweg

Het eerste stuk van de Maare Mosel Radweg volgden we de gelijknamige beek over vals plat. We kwamen door Siebenborn en Platten. De reis verliep goed tot vlak voor Wittlich.
Eerst moesten we een stuk omrijden voor de aanleg van een Autobahn over dit plateau, 2 km verder was een weg afgesloten zonder borden met Umleitung. Zo liep onze weg dood op een fabrieksterrein. Een paar Duitsers wezen ons de weg.
Zo kwamen we via onverharde wegen en een industrieterrein op de Maare Mosel Radweg terug.

In het mooie centrum van Wittlich lunchten we op een bankje op het Pariser Platz.

Om 2 uur begonnen we aan het zwaarste deel van onze dagtocht. Tussen Wittlich en Hasborn moesten we 200 meter stijgen.

Op een afstand van 10 km lijkt dit niet veel, maar 10 km constant klimmen ga je toch wel voelen. Toch zat ik op dit voormalige treintraject lekker in mijn kadans.

Dat kon van Ada niet gezegd worden. Deze taaie vrouw, die vrijwel ongetraind dezelfde prestatie leverde is deze goed getrainde Elfstedentochtrijder, had haar dag niet.

Ze kon dus minder genieten van het prachtige traject door de bossen, door tunnels en over viaducten, die 30 meter boven het dal lagen.
Via Hasborn volgde glooiend rijden door een gebied van bossen en akkers tot Eckfeld, waar we een korte pauze namen voor de laatste 10 km naar Schalkenmehren. Tot Gillenfeld was het grotendeels afdalen.
Door onduidelijke bewegwijzering raakten we in Gillenfeld van de route. Via beredeneerd gokwerk kwamen we bij Udler weer op de Maare Mosel Radweg, waar we voor de derde keer in een half uur tijd een vader met zijn twee zoons inhaalden.

Bij Schalkenmehren verlieten we de route om bij Hotel Schneider de camping op te zoeken, waar we 10 jaar geleden hadden gestaan.
We zochten een plek met uitzicht op het vulkaanmeer. Nadat de tent was opgezet, ging ik ons inschrijven bij de receptie van het hotel.

Om half 6 was het nog steeds lekker weer. In plaats van na 80 km fietsen te gaan douchen, gingen we naar het zwembad om in het vrij koude water van het Schalkenmehrer Maar te gaan zwemmen. Als je door was, was het best wel lekker.
We gingen eten op het terras van restaurant "Maarblick" . Ada nam tomatensoep en een rundersteak, ik hield het bij uiensoep en een schnitzel.
De lucht betrok, we zagen een bliksemflits, maar de bui trok langs.
Binnen namen we nog een ijsje.
Op weg naar de tent begon het te regenen en toen we in de slaapzak lagen, brak het onweer los.