Toen de wekker om 7 uur ging, lag er inderdaad een aardig laagje sneeuw. Ik ging uit voorzorg maar een kwartier eerder naar mijn werk. Hard fietsen zou vandaag niet tot de mogelijkheden behoren. Het zou meer weg hebben van mountainbiken.
Het mooiste is natuurlijk, als je door een maagdelijk sneeuwdek kunt ploegen, maar daarvoor was er al te veel verkeer onderweg in de drukke Randstad. Ik kreeg dan al snel te maken met plekken, waar de sneeuw was platgereden door auto's. Hier ontstond her en der een verraderlijk glad wegdek.
Je voelt je achterwiel dan wegslippen. Je eerste reflex is dan om te gaan remmen, maar als je onderuit wilt gaan, dan moet je dat doen. De kunst is om dan gewoon in de nieuwe, door je fiets bepaalde richting rustig uit te rijden en in niet aangetrapte sneeuw pas weer bij te sturen. Wat dat aangaat is het niet anders dan bij mountainbiken: als je in een spoor zit, kun je dat maar het beste volgen. En je kunt altijd nog je voet op de grond zetten om een val te voorkomen!
Tot aan de bebouwde kom van Katwijk ging het prima. De Kooltuinweg was vrijwel sneeuwvrij en ik kon daar harder fietsen dan de automobilisten, die op de aanpalende Tjalmaweg in de file reden.
De Cantineweg was lastig: daar was niet gestrooid en door diverse autosporen was het af en toe spekglad. De Nachtegaallaan ging wel weer. Daar kon je aardig doorrijden. Het laatste stuk tot mijn werk, de wethouder Ouwehandstraat, was weer slecht, vooral doordat je door autoverkeer, dat je tegemoet kwam, regelmatig het redelijk berijdbare middengedeelte van de weg moest verlaten. Maar zonder valpartijen kwam ik veilig aan. Al moest ik af en toe mijn benen aan de grond zetten om niet onderuit te glijden.
In de uitlening was het vrijdagochtend stil. Begrijpelijk. Er komen op een gewone vrijdag verhoudingsgewijs veel ouderen. Ik kan me voorstellen, dat deze mensen niet zitten te wachten op een glibberpartij.
Om een uur of 11 trad de dooi in. Zodoende waren de doorgaande wegen goed berijdbaar, toen ik om 10 over 2 naar huis fietste, waar ik me omkleedde om naar de Leidse IJshal te fietsen.
Bij de buitenschoolse sport waren maar 7 kinderen aanwezig van mijn groep, ongeveer de helft. Bij het uur van de IJVL was Monica van Rijn afwezig, daar ze voor haar opleiding naar de Jaarbeurs in Utrecht moest vandaag. Met Joost Wösten nam ik de hele groep. Het was een gezellige les, waarbij de kinderen, die al langer op schaatsles zitten de oefeningen met het dubbele aantal rondjes af moesten werken.
In de pauze tussen deze twee schaatslessen door sprak ik Jos Dohle, de winnaar van de 1000 rondjes van Leiden van vorig jaar. Hij gaat volgende week vermoedelijk proberen om onder de 6 uur te komen.
Buiten gekomen merkte je, dat het weer af begon te koelen, de voorbode van de vorst van vannacht. Dat wordt morgenochtend goed oppassen, als ik op de fiets naar de bibliotheek van Katwijk aan den Rijn ga. Er zijn dan veel opgevroren sneeuwranden. Dat wordt dan mountainbiken voor gevorderden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten