Sint-Nicolaas

In onze traditie heeft pakjesavond de eigenlijke naamdag van Sint-Nicolaas, verdrongen. Zo is de feestdag verschoven naar de avond ervoor. Een klein beetje zoals bij de viering van 3 oktober: op 2 oktober 's avonds bruist de stad ook.
Dus eigenlijk had ik dit gedicht vandaag moeten ontvangen.

Beste Bert

Bert die heeft al jaren de Pieten bijgestaan
met rijmen en met dichten, maar dat is nu gedaan.
De tijd wordt nu besteed
aan blogspot.com.bertbreed.
De belevenissen van elke dag
worden vastgelegd in een verslag.
Van stukjes schrijven alleen is geen sprake meer.
Ook foto's, muziek en filmpjes worden geplaatst keer op keer.

De stap naar het samenstellen van een schaatsboek werd dit jaar gezet.
Voor vrienden, familie en schaatsfanaten was dit dikke pret.
Het schaatsen van de 11-Stedentocht werd beschreven in een 2e boek.
En aan de 11-Steden bracht je ook deze zomer een bezoek.

De Sint ziet dat jij veel plezier kunt beleven,
wanneer je je belevenissen hebt opgeschreven.

Mocht de inspiratie even ontbreken.
dan kun je een stukje chocolade afbreken.
Of genieten van een appeltje van Oranje,
dat Sint heeft meegebracht uit Spanje.

Bert dank dat je dit jaar nog een keer hebt willen zwichten,
en je familie blij hebt gemaakt met je rijmen en gedichten.

De Sint

Over het door aangereden hagel af en toe gladde wegdek fietste ik naar de Leidse IJshal, waar ik na een klein uitstapje naar de klapschaatsen weer met mijn kabouterschaatsen reed.

Met het oog op eventueel natuurijs had ik wat meer duurwerk in de piramide gestopt: 5, 15, 25 en 35 rondjes en via 25 en 15 weer terug naar 5.
Door de vele files kwamen diverse mensen wat later binnen, maar de opkomst was behoorlijk hoog, ondanks de afmelding van iemand, die zich wat zweterig voelde.
"Als we straks de piramide rijden, voelen we ons allemaal wat zweterig", was mijn antwoord.
Buiten het peloton van 20 man reed er nog zo'n 30 man rond in kleine groepjes. Kennelijk krijgt iedere schaatser momenteel de kriebels!

Een van die schaatsers was Co Dreef. Met het oog op een reis naar de Weissensee probeerde hij zijn Salomons uit. In het begin ging het wat stroef, maar gaandeweg zag je hem steeds soepeler de bochten nemen.
Na afloop van de training schoof ik in de kantine bij hem aan tafel. Daar praatten we uitgebreid na over zijn testrit en over mijn ervaringen met het rijden op kluunschaatsen, zowel in de Leidse IJshal als op natuurijs.
Daar we beiden nog moesten werken, gingen we om half 12 beiden ons weegs.