Het was onontkoombaar gisterenavond. Alle media gingen vol op het orgel over het aftreden van koningin Beatrix en de kroning van koning Willem-Alexander op 30 april.
Er is genoeg gezegd over de huidige kroonprins. Daar doe ik niet aan mee, behalve over de momenten, waarop hij zich liet kennen als een echte sportliefhebber.
Zijn enthousiasme bij Nederlandse sportprestaties bij de Olympische Spelen deed niet veel onder voor die van dat andere enthousiaste sporticoon: Erica Terpstra.
Zijn lidmaatschap van het IOC noch de "waardigheid", die hij als lid van het koningshuis diende uit te stralen, weerhielden hem hiervan.
Het is algemeen bekend, dat hij in 1986 de Elfstedentocht heeft uitgereden als Willem-Alexander van Buren.
Daarmee heeft hij laten zien, dat hij over doorzettingsvermogen bezit, want in het algemeen schaats je geen 200 km uit zonder inzinking of pijntjes.
Datzelfde geldt voor de marathon. Ook daar moet je regelmatig voor afzien, vooral ook in de trainingen er aan voorafgaand. De toekomstige vorst heeft de marathon van New York uitgelopen.
Nu moet ik toegeven, dat hij om zijn huis een natuurgebied heeft liggen, waar je prachtig kunt hardlopen. Mijn trainingsmaat Hans Boers en ik lopen regelmatig een rondje "De Horsten" en in elk jaargetijde is het er mooi.
Denk nu niet, dat ik alleen de loftrompet ga steken over koning Willem-Alexander. Hoewel ik het leuk vind, dat ons toekomstige staatshoofd een fervent schaatsliefhebber is, ben ik, ondanks dat ik regelmatig in oranje kleding op het ijs verschijn, toch vooral een onderdaan van Koning Winter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten