Receptie op een bijzondere dag

Het was qua temperaturen een bijzondere dag.

Zo vaak zul de deze temperatuursverdeling in de winter niet tegenkomen in ons lage landje. Het is gebruikelijk, dat het noorden de koudste temperaturen heeft. Een enkele keer is het juist het zuiden, dat de beste papieren heeft. Maar de laagste temperaturen in het midden van het land en dan ook nog eens aan de kust....
En naar de kust moesten ik vandaag. Tot twee maal toe zelfs.
De eerste keer was vanmorgen, toen ik onder prachtige winterluchten naar mijn werk fietste.
Op de terugweg naar huis fietste ik langs boekhandel Van den Berg in Katwijk aan den Rijn, waar ik op zoek was naar 2 boeken, die ik op de receptie namens de "Krasse knarren"wilde overhandigen aan Hans en Tineke van der Plas. Een van deze boeken was op voorraad: "Alles over ijs".

Het tweede boek, wat ik wilde hebben, was helaas niet op voorraad, dus dat bestelde ik: "Wegwijs op natuurijs".

Thuis gekomen zocht ik mijn schaatsspullen. Ik hoefde mij niet uitgebreid om te kleden. Een trainingsjack en een afritsbroek volstonden.
Ik fietste naar de Leidse IJshal, waar ik vandaag maar een uur schaatsles hoefde te geven. Na het uur van de buitenschoolse sport zat het er voor mij op. Andrea Landman nam mijn groep van de IJVL over, zodat ik naar de receptie kon. Samen met Ans van Dijk kon ik met René Strelzyn meerijden naar Katwijk. Ik ging dus terug naar de kust.

In mijn schaatskleren betrad ik de feestzaal van Huys te Britten. En daar had ik zeer goed over nagedacht. Het was namelijk de IJVL-kleding, die Hans gedragen had nadat hij met Edwin Minnee aan synchroonzwemmen had gedaan op de Ankeveense Plassen.
Na de korte toespraak bij het overhandigen van het cadeaupakket aan het zilveren bruidspaar, deed ik het trainingspak toch maar uit. Niet zozeer, omdat het zo hoorde. Zo zit ik niet in elkaar. Het had een zeer praktische reden: het was gewoon te warm.
Ik zag een hoop bekenden, zowel van de IJshal als klanten uit de bibliotheek.
Tijdens de receptie heb ik een half uur gepraat met Wim van Huis, Teun de Reede en Willem van Vliet. Later kwam Henk Versteegen er bij en aan het eind Edwin Minnee en Dick van Beelen.
Het was gezellig op de receptie, waarop door ons volop gespeculeerd werd of en zo ja wanneer, we op natuurijs kunnen schaatsen. Mijn inschatting is, alle zwabberende computermodellen ten spijt, nog steeds woensdag of donderdag, daarbij gesterkt door dit soort modelberekeningen.

Hopelijk is deze bijzondere dag een opmaat voor een bijzonder mooie schaatsweek en rijden we volgende week weer rond op de Vogelplas.