Rossignol-bindingen

Voordat ik aan de schaatslessen kon gaan beginnen, moest ik eerst de twee paar ijzers van mijn Rossignol-kluunschaatsen ophalen. Na de training van de "Krasse knarren" van gisterochtend had ik de ijzers met de nieuwe bindingen weggebracht naar Ooms Sport in de Leidse IJshal. Er moest een soort driehoeksruil plaatsvinden.
De vorig jaar gekochte Rossignol-bindingen sloten niet goed genoeg. Dit bleek op het natuurijs, waar tot twee keer toe het ijzer van een kluunschaats losschoot, nadat ik in een scheur reed. Nu heb ik twee verschillende soorten ijzers: die van Freeskate, die het meest wegheeft van de ouderwetse Friese doorlopers en daarmee uitermate geschikt is voor natuurijs, en die van Mogema, die meer wegheeft van noren en daarom beter tot zijn recht komt op een kunstijsbaan.
De te zwakke bindingen werden van mijn Freeskate-ijzers afgehaald en de oude, maar meest robuuste bindingen van de Mogema-ijzers werden overgezet op de ijzers van Freeskate. De woensdagmiddag bij Van Bemmelen Sports opgehaalde bindingen werden daarna vastgemaakt aan de Mogema's.

Pythagoras zou jaloers zijn op zo'n driehoeksruil!
Om kwart over 4 klikte ik voor het eerst mijn nieuwe Rossignol-bindingen vast aan mijn langlaufschoenen. Ondanks dat het ook de moderne variant betrof, zat het in ieder geval een stuk steviger vast aan de schoen. Dat voelde ik meteen.
Na de schaatsles voor de buitenschoolse sport en die van de IJVL fietste ik om kwart voor 7 op huis aan met in mijn rugzak twee paar ijzers met Rossignol-bindingen en twee paar losse bindingen, die in de toekomst kunnen dienen als een flinke voorraad reserve-onderdelen.