Soms heb je van die dingen, waarvan gezegd wordt: "Het zit in de lucht!"
Vaak moet je dit symbolisch opvatten, maar een enkele keer letterlijk. In dit geval dus ook.
Ada was woensdag met een vriendin wezen wandelen op de dijken bij Goudriaan, toen ze een knalgele vlinder tegenkwam. Ze kon deze vlinder niet thuisbrengen.
Vrijdagmorgen stond in Trouw een stukje over de bewuste vlinder. In zijn natuurrubriek beschreef Koos Dijksterhuis de Zuidelijke luzernevlinder, die steeds vaker in Nederland gesignaleerd wordt.
Ada ging gisteren naar de volkstuin, waar ze aan de praat raakte met iemand, die veel verstand heeft van planten en dieren en regelmatig te horen is in Vroege vogels. Op de volkstuin bleek ook een Zuidelijke luzernevlinder rond te fladderen.
Zelf fietste ik vanmiddag om half 2 naar deze volkstuin. Ada was al vooruit gefietst. Via de radio had ik vernomen, dat Ajax met rust met 2-1 voorstond in de klassieker tegen Feyenoord, dat geen schim is van de ploeg van vorig seizoen. Dat moest voldoende zijn. En dat was het ook!
Op de tuin mocht ik van mijn vrouw met groene vingers sperziebonen plukken. Het werd een flinke zak vol. Ook mocht ik een paar dikke wortels uit de grond halen.
Mijn schoonouders kwamen op deze toch weer warme zondagmiddag langs op de volkstuin en zij kregen een voorraadje groente mee, terwijl de fietstas aardig vol zat, toen ik naar huis fietste.
En de buik ook, want Ada had voor onze gasten een heerlijke appeltaart gebakken met de James Grieve uit onze eigen tuin.
Nooit smaakt voedsel zo lekker als hetgeen dat je eigenhandig geoogst hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten