Arthur's dubbelslag

Gisteren begon de dag met fietstocht naar en een bezoek aan de tandarts. Mijn trainingsmaat Arthur van Winsen was zeer tevreden over mijn poetstechniek. Desondanks mag ik nog een paar keer terugkomen voor een nieuwe kroon.

Een gevolg van achterstallig onderhoud uit het verleden.
"Tot vanavond", zei ik bij het weggaan. Niet omdat de behandeling zo snel moest gebeuren, maar omdat we zouden gaan skeeleren op de ijsbaan van Leiderdorp.
Arthur had Marieke van Hoek als trainster geregeld. Een gouden greep. Marieke is bij de vrouwen een van de beste skeeleraars van Nederland en ze heeft ook nog eens de gave om de fijne kneepjes van het vak over te brengen. Een zeldzame combinatie.
Ik meldde Tjeerd Wierdsma, dat ik een overloper was, maar dat vond hij geen probleem. Hij gaf aan een man of 20 training, terwijl ons groepje uit 5 en aan het eind van de avond, toen Jaap de Gorter klaar was bij de G-schaatsers, uit 6 personen bestond.
Dit betekende veel persoonlijke aandacht en aanwijzingen. Ik kan u verzekeren: aan mijn skeelertechniek is meer te verbeteren dan aan mijn tandpoetstechniek!
De nadruk lag op de bochtentechniek en dan vooral het stabiel op je linkerbeen staan. Bij het schaatsen is dit al een lastig punt, bij het skeeleren is dat nog meer het geval. Je kunt tamelijk makkelijk wegrollen.
Een cruciale oefening, die heel lastig was, maar wel essentieel, was stilstaand de bochtstap te maken over pilonnen heen. Had je de druk te veel van voren, dan reed we weg naar achteren, en omgekeerd.

De eerste keren ging het hopeloos, maar als je het eenmaal door had, dan lukte het ineens.
Na deze oefening lukte de bochten ineens veel beter. Sterker nog: ik heb dit hele seizoen nog nooit zulke goede bochten gelopen. Wat dat aangaat was deze bochtentraining zeer goed getimed: over anderhalve week kunnen we weer in de Leidse IJshal terecht.
Ondanks de paar niet voorspelde buitjes konden we gewoon tot 9 uur door blijven skeeleren. De doublepush beheersen we nog niet, maar et het strikken van Marieke heeft Arthur wel een dubbelslag geslagen.

Wat dat aangaat is er sprake van de eerste helft van de titel van de mooiste lp van "The Kinks": "Arthur (Or the Decline and Fall of the British Empire)".

Decline betekent dalen, en dat was een tweede thema bij de bochtentechniek. We moesten dieper zitten. Een simpele, maar zeer doeltreffende methode was om de rechterhand losjes op de linkerknie te leggen, als je de bocht in gaat.
Dit werkt trouwens het beste, als je het bij je eigen knie doet!
Anders is de kans behoorlijk groot, dat je kennismaakt met Fall. Ik hoop, dat ik dat niet hoef te vertalen.
Het was al met al een zeer leerzame skeelertraining.
En doordat ik op de fiets vaak al met complete zinnen voor een blogstukje in mijn hoofd zit, speelde door de reeds verzonnen titel ineens de muziek van "Arthur (Or the Decline and Fall of the British Empire)" door mijn hoofd.
Niet bepaald een straf.

Want "The Kinks" hebben zeer veel prachtige nummers geschreven en gespeeld, maar hun onbetwiste meesterwerk is op "Arthur" te vinden: "Shangrila".

Now that you've found your Paradise....