Een kleine maand geleden kwam ik een oud-collega tegen, die aan het hardlopen was. Hij kwam naar me toe en begon vol enthousiasme te vertellen over het vastendieet.
Het vastendieet gaat uit van 5 dagen per week gewoon eten wat je wilt en dat je op 2 dagen per week slechts 500-600 calorieën tot je neemt. De theorie is dat vasten je lichaam aanzet tot herstel van beschadigde cellen en regelmatig vasten daarom leidt tot een langer en gezonder leven, naast gewichtsverlies en verlaging van risicofactoren zoals diabetes.
"In de natuur krijg je ook niet altijd te eten. Het is dus goed, dat cellen niet altijd over een overvloed aan voedsel beschikken", kreeg ik te horen.
Daar vallen wel wat kanttekeningen bij te plaatsen.
Vanuit het oogpunt van de sportvoeding lijkt me dit niet het beste, wat je kunt doen. En dat heeft juist te maken met de beschadigde cellen.
De theorie van de trainingsleer is hierop gebaseerd. Door te trainen beschadig je cellen in je spieren. Het lichaam gaat dan overcompenseren. Het maakt meer spiercellen aan dan er beschadigd waren. Hierdoor krijg je spiergroei. Deze spiergroei moet je niet gaan belemmeren door er een vastendieet tegenaan te gooien.
Voor wie af wil vallen: ik heb een prima alternatief.
Gewoon heel veel bewegen.
Door de fietsvakantie, die ik deze zomer met Ada gemaakt heb, ben ik 2 tot 3 kilo lichter geworden. We hebben daarvoor in 3 weken wel ruim 1700 km moeten rijden.
Die paar kilo lijkt niet veel, maar je voelt je er wel veel fitter door. Ga voor de aardigheid maar eens een stukje lopen met 2 of 3 pakken suiker in een rugzak. Dan weet je meteen, wat het verschil is.
En het leuke is: ik ben die paar kilo kwijtgeraakt zonder enig dieet, laat staan, dat ik ervoor heb moeten vasten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten