Dierendag

De dag begon met flink gedonder aan de ontbijttafel. Denk nu niet, dat ik ruzie had met mijn vrouw, want dat was niet het geval. Er trok een onweersbui over Leiden. Nu is onweer in oktober al vrij zeldzaam, de manier waarop was ook bijzonder te noemen.
Meestal ontstaat onweer als warme lucht wordt verdreven door koude lucht. Dit keer was het net andersom. De poollucht, die ruim een week voor droog, maar vooral 's ochtends koud weer gezorgd had, werd door lucht van subtropische origine verdreven.

Vandaag is het 4 oktober: Werelddierendag.

De oorsprong van Werelddierendag gaat terug naar de uitvaartsprocessie op de dag na de sterfdag van Franciscus van Assisi. De naar Sint Franciscus genoemde Paus Franciscus I bezoekt op deze eerste Dierendag van zijn pontificaat Assisi.
Zelf had ik andere plannen om Dierendag op gepaste wijze luister bij te zetten.

Ik mocht weer schaatsles gaan geven in de Leidse IJshal. En daar ik de schaatslessen vaak geef aan de hand van een thema, hoefde ik er vandaag mijn hersens niet over te breken, welke dat zou gaan worden: dieren.
Om kwart voor 4 fietste ik naar de Vondellaan, waar het al behoorlijk druk was. Er waren 87 aanmeldingen voor de buitenschoolse sport. Het waren er minder dan vorig jaar, maar ongeveer net zo veel als 2 jaar geleden. De groepen werden ingedeeld. Ik kwam op de binnenbaan met een groep van ruim 10 kinderen. Ik had hulp van Walter Derks, wat zeer prettig was, want zo konden we individuele aandacht geven aan kinderen, die dat nodig hadden en dat waren er in deze beginnersgroep wel een paar.
De aap, de pinguïn, de ooievaar, een vogeltje, dat land in zijn nest op zijn billen landt, en de slang: dit hele bestiarium passeerde de revue tijdens mijn eerste schaatsles van het seizoen.

Het was voorbij, voor ik er erg in had. Na de dweilpauze, waarin ik Hans den Outer sprak, wiens kleindochter ik schaatles bleek te geven, kon ik echter meteen door.

Op het IJVL-uur heb ik dezelfde leeftijdsgroep, dus ik hoef slechts 1 les voor te bereiden. Maar zoals wel vaker in het leven, liep het wat anders dan gepland.
Bij het indelen van de groepen had ik wederom de beginnersgroep. Deze bestond uit 4 kinderen, waarvan 2 die ik vorig jaar ook had gehad. De 2 nieuwkomers waren Turkse kinderen, die voor het eerst van hun leven op schaatsen stonden. Het niveauverschil was dermate groot, dat ik de 2 van vorig jaar doorschoof naar de middengroep van Andrea Landman en Hans Post.
Het eerste wat ik deed, was de 2 rekjes aan de kant schuiven. Beetje bij beetje ging het schuifelen beter. De Turkse broertjes zijn behoorlijk sportief en pakten de oefeningen redelijk snel op. Ik was wel een stuk serieuzer dan gewoonlijk. Bijna alle Hollandse kinderen, die ik schaatsles gegeven heb, hebben wel eens eerder geschaatst. De Turkse kinderen moesten letterlijk op het nulpunt beginnen.

Desondanks konden ze op het eind van de les apetrots naar hun moeder schaatsen. Niet snel, maar ze deden het wel!
Ook zonder de dierentuin van stal te halen bleek ik schaatsles te kunnen geven op Dierendag.