Morgenochtend schaats ik nog 125 rondjes met de "Krasse knarren", maar dat is in piramidevorm met na elk blok een paar rondjes rustig uitrijden.
Het plan was om in eigen tempo een uur vol te maken en dan kijken, hoe ver ik zou komen. Maar met plannen loopt het altijd net even anders, dan je zelf van plan bent.
Bij aankomst bij de Leidse IJshal aan de Vondellaan moest ik mijn fiets om te beginnen een heel eind van de ingang vastzetten. De ingang was bevolkt door veel studenten. Eén van de studenten wilde een 20-rittenkaart voor 19 studenten, maar volgens mij kwam er nog een tweede groep bij.
Het was dus gezellig druk op de baan, maar dat hield wel in, dat we de eerste rondjes voorzichtiger moesten rijden, omdat niet iedere nieuweling op de hoogte was van de regel, dat de langzame schaatsers aan de binnenkant rijden en de snelle aan de buitenkant, precies omgekeerd in vergelijking met een 400-meterbaan.
Ik kwam op kop van de snelle groep te schaatsen en hield dat vol tot de 40e ronde, toen Nico voor me kwam rijden. Het tempo werd opgeschroefd, maar in de luwte kon ik over het algemeen goed volgen. Na 130 ronden werd het estafettestokje weer aan mij overhandigd.
Bij 150 rondjes zat mijn laatste test erop. In iets meer dan een uur had ik 30 km gereden. De gemiddelde snelheid lag op ruim 29 km. Zondag zal het een tandje lager moeten, want anders blaas ik mezelf op.
In ieder geval kan ik na deze goede generale met vertrouwen de 1000 rondjes van Leiden tegemoet zien. En om de avond nog leuker te maken: toen ik na een afzakkertje samen met Koos Zwaan naar huis fietste, vroor het!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten