Gisterenmiddag werkte ik op de Hoofdbibliotheek in Katwijk in de uitlening. Ik hoorde een klant met een andere klant praten. Hij raadde de vrouwelijke klant aan om zijn boek te lenen.
Daar ze het boek niet meteen konden vinden, mengde ik me in het gesprek. De schrijver in kwestie bleek Taco Veldstra te zijn, het betreffende boek "Verzeker je tegen doodlachen".
Als goed bibliothecaris had ik het in mum van tijd tevoorschijn getoverd.
Naast dit boek schreef hij ook "Liefdevol".
Ik raakte met Taco Veldstra aan de praat. Hij begon te vertellen over het uitgeven van boeken in eigen beheer.
"Ik heb ook een paar boeken uitgegeven in een soort eigen beheer", zei ik, en samen liepen we naar de display met boeken over wintersporten.
Via mijn boek "De Elfsteden toch gereden" kwamen we te praten over de Tocht der Tochten. Zelf had hij 3 Elfstedenkruisjes, die van 1985, 1986 en 1997, maar zijn vader schaatste het enorme aantal van 7 kruisjes bij elkaar. En dat niet alleen: Fedde Veldstra zou bij de barre editie van 1963 als 10e eindigen!
Taco zou zo ver niet komen. Als 17-jarige, officieel niet eens startgerechtigd, werd hij in Bolsward met zeer veel andere schaatsers van het ijs gehaald.
Nu ging het gerucht, dat degenen, die Harlingen zouden halen, het fel begeerde kleinood ook zouden krijgen. Dat leek de jonge Taco wel wat.
Een Friese boer zei heel nuchter: "Jongen, dat wordt geen kruisje. Dat wordt dan een houten kruis!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten