De dag na de Buijzendag in Maasland met als enige sportieve activiteit een wandeling door het bos en over een dijk, beloofden de weersvoorspellingen niet veel soeps en een blik op buienradar bevestigde dat: het zou de hele avond regenen. 's Middags regende het al afzeggingen voor de droogtraining van vanavond. Desondanks was de opkomst met 8 IJVL-ers nog redelijk te noemen.
Jaap de Gorter had geregeld, dat Ron Kortekaas de training zou verzorgen. Daar de buikspieroefeningen allemaal afvielen, zou het een looptraining worden. Ron houdt van bikkelen en die faam maakte hij volledig waar.
Na een rondje van 500 meter inlopen rekten we de spieren flink op voor we aan de intervaltraining zouden gaan beginnen: 4 x 30 seconden, 4 x 1 minuut, 4 x 90 seconden, 4 x 2 minuten met tussendoor een minuut dribbelen.
Daar niet iedereen even hard loopt, zouden we dat doen via de stofzuigermethode: de snelsten dribbelen terug tot ze bij de achterblijvers zijn. Gezamenlijk dribbelen we dan tot de start van de volgende interval.
De verschillen vielen aanvankelijk wel mee, maar naarmate de tijd verderde, zowel letterlijk als figuurlijk, liepen de verschillen toch wel op. Bij de intervaltraining kun je wel snel zien, wie er in vorm is. Jos Drabbels en Annerieke van der Beek liepen zeer makkelijk.
Zelf begon ik pas soepel te lopen, toen we boven de minuut kwamen. Het andere werk ging zeker niet slecht met een snelheid van 13,3 kilometer per uur, maar als je net lekker in je ritme zat, was het al afgelopen.
Na ieder afstandsblokje had Ron nog een extra oefening om de benen goed "vol te laten lopen". Nou, dat lukte goed. Vooral 1 minuut knieheffen hakte er goed in. Het nuttigen van stukjes chorizo in het avondeten viel nu eventjes zwaar op de maag. De volgende 2 minuten kon ik niet voluit.
We sloten de looptraining af met nog 1 keer alle onderdelen, zodat we alles 5 keer gedaan hadden. Terug bij het clubhuis van "Swift" hadden we 9,3 kilometer gelopen.
Om Carolijn van der Horst over de drempel van de 10 kilometer te helpen, "offerde" ik me op om met haar de laatste 700 meter in de regen te lopen op het verlaten wielerparcours. De stofzuigermethode pur sang.
Als afsluiting had Ron nog een oefening, waarbij hij garandeerde, dat we morgen en overmorgen nog aan hem zouden denken. Een halve minuut statisch zitten en daarna vanuit deze stand nog ongeveer een minuut omhoog veren en weer terug. Het kan aan mij liggen, maar op weg naar huis voelde ik mijn scheenbeenspieren al een beetje.
Het is jammer, dat Jaap de Gorter en Hans Boers niet aanwezig konden zijn bij deze intervaltraining, want ze zouden er met volle teugen van genoten hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten