Elftechniekentocht

Gisterenavond was de laatste avond voor de G-skeeleraars. Ik had samen met Jaap de Gorter dienst als trainer. We hadden een Elftechniekentocht bedacht, waarbij allerlei oefenstof van de afgelopen zomer terugkwamen in een elftal oefeningen, die zij uit moesten voeren.

Voor mij gold hetzelfde, want ik mocht alles voordoen. Zo passeerden balansoefeningen, diep zitten, zijwaarts afzetten, de start, de slalom en pootje over de revu. Maar algemeen werd de dronkemanspas als moeilijkste oefening ervaren.
Na elke uitgevoerde techniek kregen de G-schaatsers een stempel. Daarbij bleek, dat het niet handig is om een geopend stempelkussen vast te houden, terwijl je een stempel geeft. Het leverde me een blauwe duim op!

Met mijn blauwe vinger loop ik grote kans om benoemd te worden tot ereburger van Zwolle.
Een paar G-schaatsers kregen in plaats van een stempel een blauwe vingerafdruk op hun stempelkaart. Na 11 stempels kregen ze hun gesigneerde certificaat.

Om kwart voor 9 konden Jaap en ik nog even aanhaken bij de skeelertraining, die Marieke van Hoek gaf op de skeelerbaan van Leiderdorp. Arthur van Winsen had dit weer weten te regelen.
De twaalfde techniek was de lastigste van allemaal. We moesten zo lang mogelijk het linkerbeen achterlangs gekruist mee laten lopen na het pootje over. Mij lukte het in ieder geval niet echt. Maar er komt een herkansing. Volgende week woensdag is deze marathonschaatster weer van de partij.