Rust

Begin dit jaar ging ik nog wel eens 2 keer schaatsen in de Leidse IJshal, 's ochtends met de "Krasse knarren", 's avonds op het hardrijdersuur. Nu was ik van plan om dit prima trainingsschema dit seizoen wederom te gaan hanteren. Het is er echter tot nu toe nog niet van gekomen.
Aan het begin van het seizoen moest ik op maandagavond naar Leiderdorp voor de Schaats Instructie Cursus. Daar ik op donderdagavond werk en vrijdag pas om 7 uur thuis kwam van het 2 uur achtereen schaatsles geven, leek het me beter om op dinsdagavond thuis gewoon wat rust te nemen.
Toen de SIC-cursus afgelopen was, was ik geveld door een zware verkoudheid, zodat er zelfs een dinsdag was, waarop ik helemaal niet geschaatst heb. In de aanloop naar de 1000 rondjes van Leiden leek het me verstandiger om mijn lichaam wat meer rust te gunnen.

Zeker de laatste week voor de 200 kilometer schaatsen op het gladde ijs aan de Vondellaan is rust nemen het devies. Na de prima training van vanmorgen fietste ik dus niet nogmaals naar de IJshal toe.
Voor mezelf wordt het een verrassing, hoe mijn lichaam zich zondag houdt. Nog nooit heb ik in de aanloop naar een Alternatieve Elfstedentocht zoveel rust gepakt. Ben ik daardoor komend weekeinde extra fit of zeg ik achteraf: "Had ik maar meer getraind"?

Zondag krijg ik het antwoord op deze vraag.