Gelukkig hebben we de foto's nog

Dit is een winter, waarin het tot nu toe niet wil lukken om kou te krijgen in de lage landen. Een paar keer zat de wind in de goede hoek, maar dan was er geen kou voorhanden of de hardnekkig laaghangende bewolking zorgde er voor, dat er 's nachts amper uitstraling was.

Ook in de laatste decade van januari ziet het er niet naar uit, dat de huidige kwakkelperiode de aanzet is tot een vorstperiode.

We zullen het dus van februari moeten hebben. De tijd begint dus langzaam maar zeker weg te tikken. Maar zolang het nog geen half februari is, hebben we nog steeds kansen. Vorig jaar was het niks, dit jaar is het nog niet veel beter. En dat, terwijl we de 6 jaar ervoor iedere winter op natuurijs konden schaatsen.
Gelukkig hebben we de foto's nog.

December 2007 op de Vogelplas.

In januari 2009 konden we voor het eerst in 12 jaar weer op de Kaag schaatsen!

Januari het jaar erop konden we daar een week lang op herhaling.

In december 2010 had ik de eer om op de Gouwzee 5 kilometer lang achter Tineke Dijkshoorn, de winnares van de Elfstedentocht van 1986, te mogen rijden.

Februari 2012 bracht de koudste periode van deze nog jonge eeuw. Zodoende konden we op de Kaag en de Braassemermeer schaatsen.

Maar het meest bijzondere was het schaatsen van de Elfstedentocht op 11 februari 2012.

In januari 2013 konden we schaatsen in de Wieden en door het prachtige Giethoorn.

Sindsdien laat de winter het volledig afweten. Het lijkt wel of hij met de noorderzon is vertrokken,