Dat was in het begin wel even wennen. De ijzers zijn sowieso iets anders, dus in het begin moet je toch wel zoeken naar het juiste drukpunt, maar het grootste verschil zat toch wel in de schoenen zelf.
Bij de Rossignol-langlaufschoenen heb je veel meer steun bij je enkel en hiel in vergelijking met de goedkoopste Salomons. In het eerste kwartier had ik regelmatig het gevoel, dat mijn linkerbeen "zwabberde" bij als ik pootje over deed. Maar dit effect heeft alles te maken met het motorisch geheugen.
Gaandeweg kon ik echter beter uit de voeten met de Salomons. Ik stond met mijn slagen vaster op het ijs. Wel voelde ik op een gegeven moment mijn rechter achillespees af en toe bij het uit de bocht komen. Doordat ik door het zwabberen zo kort mogelijk op links was gaan glijden, compenseerde ik dit door dit zo lang op rechts te gaan doen. Maar al met al was ik niet ontevreden over deze testrit met de goedkope Salomons.
De duurdere zullen ongetwijfeld lekkerder rijden, want daar zit veel carbon in verwerkt, dus je staat letterlijk steviger in je schoenen! Met schaatsen een groot pluspunt.
Morgen schaats ik trouwens weer met mijn Rossignols. Na de koffie en de warme chocolademelk met een achttal "Krasse knarren" was ik naar de Bakkersteeg gefietst, waar de zool bij de schoenmaker voor € 5,- weer vastgelijmd zat aan de rest van de schoen.
Nu zijn er diverse "Krasse knarren" naar mij toegekomen, die vonden, dat Salomons het beste bij mij paste. Het gezegde luidt immers niet voor niets: "Zo wijs als Salomon."
En dat klopt ook wel. Een ander gezegde luidt: "Met schade en schande wordt men wijs."
En als er iemand is, die op dit vlak zijn best doet....
Daarnaast, wijsheid komt met de jaren. Over een half jaar wordt ik 60. En dan ben ik natuurlijk helemaal oud en wijs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten