Met mijn buitenijzers onder mijn voeten begon ik aan de 125 rondjes met de "Krasse knarren". De eerste 5 rondjes waren traditiegetrouw voor Wierd Wagenmakers, waarna ik de 15 rondjes voor mijn rekening nam. Daarna gingen we afbouwen: 14, 13, 12, 11 enzovoorts en zo verder. Het aftellen was begonnen.
Op een gegeven moment kwam Arthur van Winsen naast me rijden en hij vroeg, of ik maandag nog mee zou doen aan de clubwedstrijden van de IJVL.
"Nee", antwoordde ik: "Ik ga morgen ruim 7 uur schaatsen bij de Bert Grotenhuis Bokaal in Haarlem."
Snedig kreeg ik als antwoord: "En wanneer komt de Bert Breed Bokaal?"
Met steeds kortere afstanden snelden wij naar het einde van het schaatsseizoen op het vrijwel immer gladde ijs van de Leidse IJshal.
De eer van de laatste ronde was weggelegd voor Fer Vergeer, waarna de traditionele groepsfoto werd gemaakt.
Ik klikte mijn ijzers van mijn langlaufschoenen af en wandelde naar de winkel van Ooms Sport, waar mijn "binnenijzers" met oude binding nu wel klaar was. Ik klikte deze onder mijn schoenen en reed nog 5 proefrondjes. Mijn bonus voor dit seizoen.
Om half 11 zaten alle 20 "Krasse knarren" in de kantine, waar we de vrijwilligers van de IJshal in het zonnetje wilde zetten. Maar voor het zo ver was, had Henk Distelvelt een verrassing voor mij. Hij haalde een drietal glazen buisjes tevoorschijn, die qua vorm zo uit een laboratorium gehaald hadden kunnen worden om urine te testen. Er stond echter "Cognac" op de buitenkant. De kleur was echter niet die van cognac.
De nog net niet benoemde minister van Justitie dronk zijn buis in één teug leeg en daagde zijn aanstaande Staatssecretaris en mij uit om hetzelfde te doen. Ik overwon mijn schroom en herkende de smaak onmiddellijk: Schelvispekel!
Met dit spraakwater op dit vroege uur achter de kiezen was de toespraak een fluitje van een cent. Ik had een zestal verschillende biertjes meegenomen voor een zestal schaatsers, die dit seizoen kleur hebben gegeven. Allereerst een "Erik de Noorman" voor Martien Wijnands, omdat hij, toen ik 35 jaar geleden op de Menkenbaan kwam schaatsen en ik nog bijna niemand kende, met zijn wapperende manen en zijn rossige baard veel weg had van deze stripheld.
Voor 65-plusser Berto Hagen een "Blauwe tram", daar hij ongetwijfeld wel eens met dit vervoermiddel heeft gereisd. Voor Henk Distelvelt was ik op zoek geweest naar een "Brave Hendrik". Deze was niet verkrijgbaar, dus hij moest genoegen nemen met een "Straffe Hendrik". Voor zijn kompaan Hans den Outer had ik ook een zware jongen: een "Malheur" van 10%.
Toen kwamen de vrienden van de zondagmorgen aan de beurt. Het enige verkrijgbare Friese bier was voor Wierd Wagenmakers: "Grutte Pier".
Wierd wist nog wat smeuïge verhalen te vertellen over deze legendarische Friese volksheld, waarna ik mijn tong mocht breken over deze Friese spreuk:
“Bûter, brea en griene tsiis,
wa’t dat net sizze kin,
is gjin oprjochte Fries.”
Het zesde en laatste biertje was voor mijn tandarts: een "IJsbok". Ik ga immers aanstaande dinsdag op werkbezoek....
Na dit voorprogramma kwam de hoofdact aan bod. De 5 vrijwilligers van de dinsdag- en donderdagmorgen kregen allereerst het zeer toepasselijke Boekenweekgeschenk overhandigd.
Dit was de opmaat voor het echte cadeau.
Zij kregen "Pioniers van de Nederpop" van Johan Derksen.
Dit was niet lukraak gekozen, maar juist zeer zorgvuldig. Vorig jaar is er immers gefilmd in de IJshal ten behoeve van een special over "The Shoes".
Het boek bevat ook 2 cd's met de muzikale erfenis van de jaren '60 van de door Derksen uitgekozen popgroepen, alsmede een tweetal dvd's met de integrale uitzendingen van "Derksen on the road".
Dat gaan deze "Krasse knarren" ook, zodat ze het komende seizoen weer topfit zijn als de Leidse IJshal haar deuren op 10 oktober weer opent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten