"Je lichaam went eraan!"

Vanmorgen was ik naar de volkstuin gelopen. Ik liep een stuk langs de A 44 in de wetenschap, dat Volkswagens een stuk vervuilender zijn dan tot nu toe was aangenomen.

De mythe, dat de uitstoot van auto's de laatste jaren een stuk schoner zijn geworden, blijkt een fabeltje te zijn. Als je zelfs de Duitse degelijkheid niet meer kunt vertrouwen, is dat toch wel schokkend.

Bij de tuin aangekomen gaf ik de planten in de kas water. Bij het verlaten van het volkstuinencomplex (een mooi Scrabble-woord overigens) raakte ik aan de praat met een kwieke tachtiger. Hij bleek vroeger veel te hebben hardgelopen.
"Ik liep 3 keer in de week 17 kilometer", vertelde hij: "Ik werkte in Den Haag en ging na het werk op en neer naar 't Woudt lopen. Mijn ervaring is: je lichaam went eraan!"
"Die ervaring heb ik ook", antwoordde ik: "Ik loop 1 keer per jaar de marathon van Leiden. Ik vind het telkens weer verrassend, hoe makkelijk het lichaam de 30 kilometers weer oppikt, ondanks dat je 10 maanden lang deze afstand niet gelopen hebt."
Ik had best langer willen praten met deze sportieve tachtiger, maar ik stond in de wind toch iets te veel af te koelen. Ik liep naar huis voor een warme douche. Ook daar went je lichaam aan.