"Nog 995!"

Bij binnenkomst in de Leidse IJshal werd ik vanmorgen door diverse schaatsers gefeliciteerd met mijn gedeelde overwinning bij de zesde editie van de 1000 rondjes van Leiden.

Het ijs was net als zondag keihard en het gleed goed. Met een groep van 20 "Krasse knarren" begonnen we aan de voorlaatste training van 2015. Volgende week is het Kerstvakantie en dan zijn er iedere morgen schaatslessen voor kinderen.
Net als vorig jaar had ik op de tweede dag na de 1000 rondjes van Leiden geen problemen met het schaatsen, maar wel met het tempo van de "Krasse knarren". Zeker in het begin moest ik diverse keren lossen en werd ik op een rondje gereden.
Daar ik eigen beperkingen ken, begon ik veelal aan de staart van het peloton, zodat er geen breuk zou ontstaan. Ik probeerde telkens zo lang mogelijk aan te klampen, maar op het moment, dat er een gat viel, ging ik niet forceren en ging ik in eigen tempo verder. Het rondje, dat ik per serie verloop, haalde ik wel weer in bij het uitrijden.

In de veronderstelling, dat ik vorig jaar op dinsdag al de serie van 25 rondjes voor mijn rekening genomen had, deed ik dat vanmorgen ook. Daar we normaal gesproken na 5 ronden van kop af gaan, geef ik altijd aan, wanneer ik zo'n blok heb volbracht. Na mijn eerste kilometer op kop riep ik: "Vijf rondjes!", waarna ik vanuit de sliert schaatsers achter me hoorde: "Nog 995!"

Die 995 bewaar ik voor 11 december 2016, als de zevende editie van de 1000 rondjes van Leiden wordt gehouden. Dan kom ik in een heel andere hoedanigheid aan de start. Ik ben dan de titelverdediger. Vandaag hield ik het bij nog 20. Eerlijk gezegd ging het vrij goed. Het tempo lag iets lager dan zondag, maar ik kon vlak rijden. Achteraf bleek trouwens, dat ik de 25 rondjes vorig jaar pas op donderdag gereden had.

Daar het traplopen vanaf zondag probleemloos ging, betekent het, dat de massage prima gewerkt heeft. Of mijn herstelvermogen is prima in orde natuurlijk.