In het roemruchte radioprogramma "Langs de lijn" worden regelmatig de ruststanden bij voetbal en andere sporten genoemd.
Deze week ben ik zelf ook met de ruststand bezig. Alleen is het een heel andere: ik sta zelf in de ruststand. Aanstaande zondag is de Afsluitdijk Open en dan lopen de winnaars van het brons bij de duo's op de halve afstand bij de Wassenaarse zwemloop, Hans Boers en ondergetekende, de hele afstand van bijna 33 kilometer.
Gisterenavond mocht ik skeelerles geven aan de G-schaatsers. Ik had een groepje van 5 man. Waar ik normaal volop mee doe, hield ik nu bewust rust.
Natuurlijk skeelerde ik mee als dat nodig was, maar ik stond meer langs de kant om aanwijzingen te geven dan gebruikelijk. En waar ik na afloop van de training voor de G-schaatsers meestal nog een half uurtje meetrain met de groep van Tjeerd Siersma, daar liet ik dat gisterenavond achterwege.
Met het licht aan fietste ik naar huis. Daarmee bracht ik de totaalstand van augustus op 980 kilometer. Normaal gesproken zou ik de laatste 20 kilometer nog wel "meegepakt" hebben, maar dat leek me nu niet zo'n geslaagd idee. Net als voor de marathon is het devies in de laatste week: rust pakken!
Vanmorgen liep ik nog een rondje van 6 kilometer langs de rand van de Stevenshof. Wie mij altijd al als een randgeval heeft beschouwd: vandaag de dag kan ik dat niet ontkennen.
Nu zou je zeggen, dat je geen 6 kilometer gaat lopen als je rust wilt pakken. Toch is dat nodig om je spieren soepel te houden. En als je veel duurwerk hebt gedaan, dan valt zo'n "stukje" van 6 kilometer wel weer mee. Dan zit je al min of meer in de ruststand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten