Hetgeen klopte. Dat testte ik uit tijdens de 5 kilometer, waarbij ik op kop reed. Wat dat aangaat gaat het langzamerhand steeds beter. Toch een prettig idee met het oog op de 1000 rondjes van Leiden.
Na onze schaatstraining op keihard spiegelglad ijs gingen we met een tiental "Krasse knarren" naar de kantine, waar Jan Versteegen vertelde over de doorbraak van "The Shoes". Ze toerden rond in Duitsland en moesten vanuit Hamburg halsoverkop terugkomen, omdat "Standing and staring" in de Top-40 van Veronica was binnengekomen. Ze moesten zo snel mogelijk de t.v.-studio's in.
Dit bood mij de mogelijkheid om Jan, die alle nummers van "The Shoes" gecomponeerd heeft, te vragen of hij begon vanuit een tekst of dat hij eerst de muziek schreef.
Zonder enige twijfel zei hij: "Ik begon altijd met de muziek. Meestal maakten Henk, Theo of anderen er de teksten bij."
Vervolgens begon Jan over de hersenen: "Daarin zit een grijs gebied. Dat is het creatieve gedeelte."
Hij had dit nog niet gezegd, of een paar "Krasse knarren" opperden de mogelijkheid, dat dit creatieve deel uit 50 tinten grijs zou bestaan.
De basgitarist van "The Shoes" ging onverdroten voort: "Dit creatieve deel kun je ontwikkelen door het vaak te gebruiken. Soms heb je hele melodieën in je hoofd, zonder dat je er wat voor hoeft te doen."
Ik herken dat wel. Rond Sinterklaas wordt ik wel eens wakker met een compleet rijm in mijn hoofd.
Met "Mijn meest creatieve periode had ik begin jaren '70, toen nummers als "The hour comes nigh" uit mijn pen vloeide", besloot Jan Versteegen dit gratis hoorcollege.
Daar was ik het volledig mee eens. Samen met "Adios, corazon" vind ik "The hour comes nigh" het mooiste Shoes-nummer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten