Vogelplas

Afgelopen nacht was er een vrij bizarre weerkaart te zien in Nederland. Aan de kust vroor het een graad of 5, in een strook over het midden van het land dooide het lichtjes en in het oosten vroor het streng.

Als schaatsers konden we vanmorgen profiteren van de matige vorst. Het ijs op de Vogelplas was ten opzichte van gisterenmiddag met ongeveer een centimeter aangegroeid. Na onderweg er naar toe een paar boodschappen gehaald te hebben, fietste ik naar deze vaak eerste schaatsplek in de Leidse regio.

Het was nog niet echt druk, toen ik om kwart voor 10 tegelijk met John van Vliet aankwam. Ik schat in, dat er een man of 100 aan het schaatsen was op dit meer van 1 kilometer bij 500 meter. Zodoende hadden we alle ruimte.
De eerste rondjes reed ik alleen, daarna reed ik er eentje met Dick van Goozen, een van de toptrainers uit Hoogmade. Met hem had ik het over het herkennen van talent. Diverse keren kreeg de jeugdtrainer van Kai Verbij te horen, dat hij het niet zou redden, omdat hij geen inhoud had. Nou, dat heeft de eerste Europese kampioen sprint wel degelijk!

Daarna reed ik een viertal rondjes van 2,5 kilometer met Marja en Adrie van Vliet. Het was inmiddels lichtjes beginnen te dooien. Je zakte ietsje dieper in het ijs weg, waardoor het wat zwaarder werd, maar het was verder prima te doen.
In de verte zag ik Wim van Huis en Jan Versteegen met een groepje schaatsen. "Die spreek ik straks wel", dacht ik, maar daar kwam het niet van.
Ik werd namelijk aangesproken door Dick de Bles, die rechtstreeks vanaf Inzell naar de Vogelplas gekomen was. Na zo'n hoogtestage heb je natuurlijk wel meer rode bloedlichaampjes en dus meer lucht.
Dick was met Erik van Kordelaar in Inzell geweest, waar de laatste hand werd gelegd aan de film "Tien jaar wachten op applaus" over de herontdekking van de klapschaats.

Op 14 februari gaat deze film in première.

Dick reed samen met een groep Uithof-rijders met een trainingsjack met daarop "De 100 ronden rijders". Dat is op de Vogelplas een flinke uitdaging. Ook "Krasse knar" Koos van Schie schaatste mee in deze ambitieuze groep.

Langzaam maar zeker werd het steeds rustiger op de Vogelplas, mede doordat het steeds natter werd. Je schaatste over een laagje water van een paar millimeter, waardoor je wel goed gleed, maar je moest dan niet onderuit gaan!
Het leuke van de Vogelplas is, dat je er altijd bekenden tegenkomt. Ik reed een halve ronde op met Annette van Houwelingen en met Henny van Egmond, die bij mij in de straat woont. Ook met onbekenden raak je aan de praat. Sommigen bedankten me, omdat ik door mijn blog hen geattendeerd heb op de mogelijkheid om op de Vogelplas te kunnen schaatsen. Een oudere vrouw wilde daarom met mij op de foto.
Om half 1 was ik na 15 rondjes klaar met schaatsen. Ik had net alles netjes opgeborgen in mijn rugzak, toen Herco Liem aan kwam schaatsen. Als hij 5 minuten eerder was geweest, had ik nog wel een paar rondjes met hem gereden.
Voor vandaag was het welletjes. Daar het vannacht weer gaat vriezen, verwacht ik, dat we morgenochtend wel weer op de Vogelplas terecht kunnen. Gezien de ervaringen van vandaag probeer ik morgen wel om 9 uur op het ijs te staan.