Bloemen voor Bloemen

In 4 Havo, hetgeen inmiddels al een jaar of 45 geleden is, moesten we voor Engels van onze docent Pim Hanegraaf "Flowers for mrs. Harris" van Paul Gallico lezen. Dat deed ik met veel plezier, want het was een luchtig geschreven boek, waarbij je soms kon lachen, hetgeen je niet van ieder literair werk kunt zeggen.

De Nederlandse vertaling levert trouwens een mooiere titel op. Het had nog beter geweest, als de titel simpelweg "Bloemen voor Ada" zou zijn geworden. Daar kan ik mee  thuiskomen!

Maar vannacht waren de bloemen voor iemand anders: Ted-Jan Bloemen. Hij verbeterde op de Olympic Oval in Salt Lake City het 10 jaar oude wereldrecord op de 5 kilometer van Sven Kramer. In een tijd van 6.01.86 snelde de Nederlandse Canadees naar de finish toe.

De ontlading was groot bij Bloemen, maar daarna deed hij iets, wat psychologisch niet zo slim was. Hij vermorzelde het bord met daarop de oude tijd  van Sven Kramer, die al meer dan 10 jaar in de 5 kilometer "woont".
Erben Wennemars kwam na deze onbesuisde actie van de kersverse wereldrecordhouder tot een conclusie, die ik wel kan onderschrijven: "Bloemen, hier heb je je Olympische titel verloren."
Net zo goed als je een roofdier niet moet tergen, moet je dat ook niet bij Kramer doen. Een getergde Kramer is niet te houden. Dat bleek in 2007, toen Enrico Fabris  hem in Salt Lake City het wereldrecord op de 5 kilometer afhandig maakte. Een week later sloeg Kramer in Calgary keihard terug!

Vannacht was het Bloemen voor Bloemen, ik vrees voor hem dat het in februari in Pyeongchang Spieren voor Spieren van de kant van Kramer gaat worden. Want excuses of niet, de eerzucht van Kramer kent geen grenzen. Als er een iemand is, die als eerste onder de 6 minuten duikt, dan is hij het wel.
Aanstaande zondag gaan wij, ietwat minder eerzuchtig, van start op de 1000 rondjes van Leiden in de Leidse IJshal aan de Vondellaan. Want ook wij schaatsen dan voor Spieren voor Spieren.