In de Leidse IJshal waren weer de gebruikelijke schaatslessen voor kinderen. Vermoedelijk waren door het mooie en soms bizar warme weer van de afgelopen maanden heel wat mensen er op uit getrokken, waardoor er minder kinderen op deze instuif waren afgekomen.
Maar je moet niet kijken naar degenen, die er niet waren, maar je moet gewoon de kinderen, die wel gekomen waren leuke schaatslessen geven. Schaatsplezier is voor hen op dit moment veel belangrijker dan een goede technische uitvoering van de oefeningen. Maar dat betekent natuurlijk niet, dat je de techniek laat versloffen. Integendeel!
De kunst is om op een speelse manier de kinderen zich de leerstof eigen laten maken. Het ene kind pikt het makkelijker op dan de andere, maar het doel is, dat ze allemaal beter worden.
Vanmorgen was de afronding van een drietal samenhangende lessen. Maandag kwamen de basisoefeningen uitgebreid aan bod, dinsdag lag de nadruk op het diep zitten en vandaag was de integratie van deze oefeningen.
Samen met Jacob Vredenborg had ik 15 kinderen, maar doordat er op de binnenbaan 1 groep minder was, hadden we meer ruimte. Zodoende hoefde je bij het snelheid maken niet constant af te remmen als je in de buurt van de boarding kwam, maar konden de kinderen naar binnen hangend de bocht nemen en doorschaatsen.
Zoals zo vaak in het leven: kwaliteit gaat boven kwantiteit. De lessen verliepen prima en je zag met iedere training de kinderen beter schaatsen én ze hadden er lol in. Deze trilogie kreeg dus een goede afronding. Wat wil een trainer nog meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten