Zere bovenbenen

Iedere duursporter weet, dat als je diep gegaan bent, je meestal de tweede dag erna de meese pijn hebt in je bovenbenen. Traplopen is dan geen feest. 

Welnu, dat was bij mij vandaag ook het geval na de Zevenheuvelenloop van afgelopen zondag. De tijd was boven verwachting goed, maar zoals de aanloop er naar toe niet ideaal was, dat waren de dagen daarna ook niet.

Gisteren voelden mijn bovenbenen zwaar aan en ging het traplopen stroef, vanmorgen deed het ronduit pijn. Dat weerhield me niet om naar de Leidse IJshal te fietsen om daar met een peloton van ruim 20 man de gebruikelijke piramide van 125 rondjes te gaan schaatsen.
Thuis ben ik opgegroeid met " 's nachts een vent, 's ochtends ook een vent". Ik vond het al erg genoeg, dat ik vorige week dinsdag de training van de "Krasse knarren" moest missen door de griep, dus de licht Spartaanse leerschool kwam nu goed van pas.

Tenzij je lijfspreuk "Pijn is fijn" is, waren de eerste series niet fijn te noemen. Met zere bovenbenen lukt het je niet zo goed om druk op te bouwen voor de afzet. Ik werd dan ook een paar keer gelapt bij de series, maar daar zat ik niet mee. Ik keek alleen een beetje op tegen de 25 rondjes, die ik op kop zou rijden.

Maar ziedaar, de mysterieuze krachten in de sport deden hun werk. Nu ligt een 5 kilometer vlak rijden mij wel, maar ik had niet gedacht, dat ik met gemiddeld 25 kilometer per uur dit deel van de piramide af zou leggen.

En nu komen we op het gebied van de mentale training. Als je op kop rijdt, kun je op een of andere manier meer afzien, dan als je in de achterhoede rijdt. Dat kon ik ervaren, toen ik in het tweede deel van de piramide in de achterhoede niet de snelheid kon halen, die ik op een langere afstand wel kon ontwikkelen.

Pijn zit dus deels tussen de oren.

Hoewel het het tweede deel van de training wel beter ging, reed ik niet bepaald pijnvrij. Desondanks durf ik het wel een goede training te noemen. Een goede mentale training wel te verstaan. Ik kon weer eens ervaren, wat het is om met zere bovenbenen toch door te blijven schaatsen.

Wie weet, wanneer deze training in afzien en doorzettingsvermogen zijn vruchten weer af gaat werpen?