Alarm

Het was zowaar droog, toen ik vanmorgen naar de Vondellaan fietste om in de Leidse IJshal met een kleine 20 "Krasse knarren" te gaan schaatsen. Vanaf een uur of 5 kwam de regen weer in het land en niet zo zuinig ook. Het watertekort uit 2018 is inmiddels wel aardig aangevuld.

Mijn energie was dat ook. Ik reed vanmorgen erg lekker. Een klein beetje met de handrem erop, want vrijdag wacht de Bert Grotenhuis Bokaal in Haarlem. Liefhebbers, die nog mee willen doen, kunnen zich dan nog melden voor de start om 8 uur. Daarna kun je heerlijk 9 uur schaatsen.

Een mooie test voor de vorm was de 25 rondjes, die ik op kop zou rijden. Het ging lekker vlak in 26 kilometer per uur, toen met nog 7 rondjes te gaan het alarm afging. Ik rechtte mijn rug en temporiseerde: "Een ontruimingsoefening!"
Na een half rondje kwamen we in een rustig tempo bij de ijsmeester, die ons vertelde, dat we door konden schaatsen. Dat lukte aardig, met nadruk op aardig. Je bent uit de flow en het duurt wel even, voor je er weer in zit.

De ijsmeester daarentegen had de smaak goed te pakken en liet voor de tweede keer een alarm afgaan.

Wij deden maar, wat hij had aangeraden: doorschaatsen. Al viel het niet mee om ondanks mijn luide stem boven de sirene uit te komen met "Nog 2 rondjes" en "Laatste ronde!"