Scratchconcert "The Sixties"

Gisterenmiddag begon om 1 uur de generale repetitie van het Scratchconcert "The Sixties" van de Leidse Koorprojecten. Samen met mijn vrouw fietste ik naar de Marekerk, waar ik tot mijn stomme verbazing "Krasse knar" Michel Versteegen tegenkwam.
"Kom jij drummen?" vroeg ik aan hem.
"Nee, zo muzikaal ben ik niet!"
Dat kon van zijn vader en zijn oom niet gezegd worden.

In de kerk nam ik plaats bij de bassen en na het inzingen begon dirigent Wim de Ru met het doornemen van de nummers, die we zouden zingen. Er was een aanmerkelijk verschil tussen de nummers, die we eerst zongen en de versie, die eruit kwam na het partij na partij doornemen van de vierstemmige liederen. Alleen aan "Thank You For The Music" van ABBA kwamen we niet meer toe wegens tijdsgebrek.

Dat dit nummer zodoende bij de uitvoering wat rommeliger was, mocht de pret niet drukken. Het was een meezingnummer, waardoor de kleine foutjes door de zang door het publiek goed gecamoufleerd werden.

Wie geen camouflage nodig had was tenor Sebastian Brouwer, die een tweetal nummers solo song: "You'll never walk alone" van Gerry & The Pacemakers" en "Maria" uit "West Side Story".

We zongen eveneens een paar nummers uit "West Side Story", waaronder het gevoelige "Somewhere".

"Bridge Over Troubled Waters" van Simon & Garfunkel doet qua gevoeligheid daar niet voor onder.

De toegift was de meezinger "Aquarius/Let The Sun Shine In".

Met dit feestlied uit "Hair" sloten we een succesvol scratchconcert af.

Ik haalde een drankje voor mijn oudste zus Annie, die met een vriendin was komen luisteren. Zelf nam ik een biertje. De gevolgen van NIX18 waren duidelijk merkbaar.

Ik kreeg een flesje bier aangereikt met een rietje erin....

Na met wat bekenden gepraat te hebben, wandelden we van de Marekerk naar de Vrouwensteeg, waar Ada en ik met Oscar en Annelies van Wijk bij vegetarisch restaurant "Hoezo" gingen eten.

Het eten in dit kleine restaurant was erg lekker. Het was een gezellige afsluiting van een geslaagd muziekproject.