04:49:22

Toen ik vanmorgen op mijn werk arriveerde, kwam een collega naar me toe, die me feliciteerde met het uitlopen van de marathon van Leiden. Ze had er zelfs een tijd bij: 04:49:22.

Als een soort spookloper had ik zonder de hele marathon te lopen, toch de uitslag gehaald. Het bewijs was onmiskenbaar.

In deze tijden van nepnieuws is het toch prettig, dat je kunt terugvallen op het het oerdegelijke meten is weten. Welnu, de gemeten gegevens kloppen. En dat is, dat ik om 3.49.21 over de finish kwam.

Op dat moment ging ik met Lukasz over de finish. De ene lopende patiënt hielp de andere.

De registratie werkte feilloos. Bij de meetpunten op de 10, de 21,1 en de 30 kilometer lees je "Ontbrekende gegevens". Dit klopt helemaal!
Waar ik eerlijk gezegd had verwacht, dat mijn tijden op de halve marathon wel geregistreerd zouden worden, daar ontbreken deze volledig. Wat dat aangaat ben ik blij, dat ik toch nog in de uitslag voorkom, ook als is het bij een niet gelopen afstand.
Even voor de goede orde: 04:49:22 is wel mijn slechtste marathontijd. De andere 16 waren van 10 minuten tot bijna een uur beter. En als de keelpijn geen roet in het eten had gegooid, dan was er zeker een betere tijd uitgerold. Als je op de 30 kilometer 2.57 kunt lopen, dan mag dat geen probleem zijn.
Als sporter baalde ik natuurlijk van deze anticlimax, maar als blogschrijver geniet ik er met volle teugen van.

Doordat de zondag totaal anders liep dan gepland, leverde het niet alleen gisteren, maar ook vandaag verrassende verhalen op.  Ik had eerlijk gezegd nooit kunnen bevroeden, dat ik me TIJDENS de marathon zou ontpoppen als Broeder Bertus.

Als schrijver probeer je soms lezers op het verkeerde been te zetten. Nu werd ik zelf door het leven zelf een paar keer op het verkeerde been gezet....