We hadden prima geslapen. We douchten ons, ontbeten en brachten de bepakking naar beneden.
Op het laatste moment moesten we onze regenjassen tevoorschijn halen, want het regende toen we via de Markt naar het Hauptbahnhof fietsten.
In de restauratie dronken we cappuccino en warme chocolademelk en aten er een heerlijke koek met amandelen bij, terwijl Ada verder las in "Een klein leven" van Hanya Yanagihara en ik in "Geheim leven" van Carla de Jong.
Om kwart voor 9 liepen we naar het perron. De trein naar Bebra stond al klaar en we mochten er al in ook al vertrokken we pas om 2 over 9.
Met de Duitse Pünktlichkeit gebeurde dat dan ook, ook al zouden we tater tijdens de rit 10 minuten vertraging oplopen. Ironisch genoeg gebeurde dat bij Gerstungen, waar we op de fiets ook al de nodige last hadden van Umleitungen.
Verder was het een feest van herkenning. We kwamen langs plekken, waar we eergisteren ook gefietst hadden. Alleen was het toen droog. Nu kwam de regen tijdens de hele rit naar beneden.
In Bebra rekenden we op een uur vertraging, doch we hadden geluk. De stoptrein naar Kassel-Wilhelmshöhe had ook vertraging, zodat we deze trein toch hadden. We reden door het dal van de Fulda. Dat lijkt ook wel geschikt voor een fietstocht. Ik zag in ieder geval ook leuke dorpjes met veel vakwerkhuizen.
Het weer werd ook beter en vanaf Kassel zagen we op weg naar Hamm de zon al regelmatig. We kwamen langs de Diemel door Warburg, ons wel bekend van eerdere fietstochten.
Tussen Warburg en Paderborn liepen we een kwartier vertraging op, die we op het traject van Soest naar Hamm niet meer inhaalden.
Toevalligerwijze werden we op weg naar Hamm gecontroleerd door een conductrice. De trein naar Keulen hadden we gemist. Op weg naar Aken zouden we een uur vertraging oplopen. Ik vroeg haar naar de trein naar Emmerich. We hadden een klein kwartier om de trein naar Oberhausen te nemen. Dit kwam goed uit, want de te kleine lift was een lastige horde voor fietsers met bepakking.
In Oberhausen hadden we de aansluitende trein naar Emmerich, waar we om 4 uur aankwamen. We reden naar der Rhein, waar we onder een dreigend wolkendek op het terrasvan "Hof van Holland"neerstreken onder een grote parasol. Deze hieldons droog tijdens de korte bui. We dronken cappuccino en jus d'orange en aten Scwarzwalderkirschtorte.
Toen het droog was stapten we op de fiets. Via knooppunten reden we naar de Rijndijk bij Hüthüm. Door het Naturschützgebiet fietsten we naar Spijk. Bij het passeren van de Nederlandse grens hadden we exact 1300 kilometer gefietst deze vakantie.
Onder een wisselende bewolking reden we via Tolkamer naar camping "De Bijland", waar we midden op het veld de Eureka Susten 3XP voor de laatste keer opzetten.
Om half 7 reden we naar restaurant "De Swaenebloem" , waar we mosterdsoep, kabeljauw en een witbier en een witte wijn nuttigden op het terras, terwijl we heel wat schepen zagen passeren op de Rijn. We zaten heerlijk in het zonnetje. Het glazen scherm hield ons prima uit de wind op deze treindag, waarop we maar 21 kilometer gefietst hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten