We werden om een uur of 6 wakker op camping "De Bijland". De tent was nagenoeg droog. Daar het de laatste keer was, dat we dit jaar zouden kamperen, hoefden we er niet meteen uit en konden we nog even doezelen en mijmeren over de leuke vakantie in Deutschland.
Om half 8 stonden we onder de douche, waarna we alles droog weg konden ruimen en op de fiets laden. We aten de bestelde broodjes bij de trekkershutten en om 9 uur fietsten we van "De Bijland"af.
We volgden op deze halfbewolkte dag de Rijnroute via Pannerden en bij Lee namen we het pontje naar Huissen. Aan de overzijde lag het terras van "By Willem". Daar dronken we cappuccino en jus d'orange. Het toilet was op het schip op de wal, dat als restaurant dienst deed.
We fietsten door naar Arnhem, waar we de brug over de Rijn namen. Bij het binnenrijden van het centrum duurde het veel te lang voor we bij het station waren. Ada en ik hadden enige onenigheid over hoe we verder zouden fietsen. Het bleek, dat we niet te maken haden met een brug te ver, maar met een brug te vroeg....
In Arnhem hadden we de trein van half 12. In Utrecht stapten we over. Door de beperkte fietsruimte moesten we alle bagage eraf halen, daar er nog 2 fietsers waren.
In de trein las ik "Geheim leven" van Carla de Jong uit. Het boek raakte me diep. Familiegeheimen kunnen soms een eeuw standhouden.
In Woerden stond de trein een tijdje stil wegens een deurstoring. Daar de spoorbaan naar Leiden een enkelspoor is, reed deze veel langzamer dan gebruikelijk. In Alphen aan den Rijn stopte de trein en werd deze uit de dienstregeling gehaald.
Niet alleen de 333-meter ijsbaan strandde in Alphen, onze trein ook!
Wij hadden de fiets bij ons en na wat gegeten te hebben reden we over het fietspad langs Rijksweg 11 naar Leiden. Er stond een behoorlijke tegenwind, dus we konden goed
Na boodschappen gehaald te hebben bij "De Helianth" reden we op huis aan, waar we na 48 kilometer fietsen om kwart over 3 arriveerden. In totaal hadden we 1358,4 kilometer weggetrapt. We hadden veel gezien, genoten van elkaars aanwezigheid en hielden ons aan hetgeen de Duitse vrouw op het station van Arnhem ons op de eerste dag adviseerde: "Viel Spass!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten