De laatste knal

Met een paar fietsritjes vandaag kwam de totaalstand van 2019 uit op 10.028 kilometer. Al is het met de hakken over de sloot: ik heb mijn doelstelling van 10.000 kilometer weer gehaald.

Wie zijn doelstelling niet gehaald heeft, is Koen Verweij. Zijn derde plaats op de 1500 meter bleek niet voldoende om naar het Wereldkampioenschap Afstanden te mogen gaan. De KNSB vaardigde Olympisch kampioen en wereldrecordhouder Kjeld Nuis af, die wegens ziekte in de aanloop naar het Nederlands kampioenschap Afstanden verstek liet gaan.

IJVL-lid Nuis mist wel het Europees kampioenschap Afstanden, waar Verweij de schaatsmijl rijdt en Dai Dai Ntab de kilometer. Een prachtig staaltje polderen.
Verweij wil graag een skate-off tegen Nuis. Dat gaat niet gebeuren, maar hij kan het de KNSB heel moeilijk maken door bij het EK de 1500 meter te winnen of in ieder geval op het podium te eindigen. Op dat moment heeft hij recht om een skate-off te eisen. Nu nog niet. Hij heeft het lot nog steeds in eigen hand. Eerst presteren, en dan pas eisen!
In de Leidse IJshal gaf ik de laatste schaatsles van 2019. Sterker nog: van het tweede decennium van de 21e eeuw.

Er waren 81 kinderen afgekomen op de schaatsinstuif. Dat kwam op zich niet heel slecht uit, want er waren minder trainers. Met een groep van 14 kinderen op een vrij kleine ruimte op de binnenbaan kon ik niet veel meer kinderen erbij hebben.
Ik borduurde voort op de training van gisteren over de afzet. De rode draad was om het bovenlichaam boven het standbeen te komen, dan langer door te glijden en na de valbeweging de zijwaartse afzet te plaatsen.

Daarbij kwam de timing om de hoek kijken. De bedoeling van de oefeningen was om de glijfase van de kinderen te verlengen en hen langzaam maar zeker af te brengen van de prikslag.

Er zijn schaatslessen, waarbij je ziet, dat diverse kinderen het oppikken, en dit was een van die lessen. Inwendig glunder je dan als trainer. Een binnenpretje had ik sowieso al, want de afsluiting betrof een Oudejaarstraditie, die uit de hand begint te lopen: vuurwerk.

We schaatsten heen en weer met sterretjes, rotjes, Bengaalse potjes, een ratelband, vuurpijlen, de voetzoeker en de gillende keukenmeiden als afsluiting. De geluidsmeter kwam tot 100 decibel. Er zit talent in deze groep!

Met de laatste knal sloten we een decennium schaatsen in de Leidse IJshal af.