Maria-Lichtmisloop

Er wordt de laatste jaren veel geklaagd over het verloren gaan van tradities. De meest recente betreft het afsteken van vuurwerk rond Oud en Nieuw, nu er een algeheel vuurwerkverbod dreigt aan te komen.

Intussen zijn er tradities in de vergetelheid geraakt, die veel oudere papieren hebben. Zo eentje is Maria-Lichtmis, dat op 2 februari gevierd wordt. Hebt u er veel van gemerkt? Waarschijnlijk niet.
Het is dan de 40e dag na Kerstmis. In de kerkelijke traditie, en daarmee ook in het ritme van de feestdagen in onze seculiere maatschappij, zie je deze 40 dagen telkens terugkeren: 40 dagen is dan ook een heilig getal.
Jaap van Eederen, de directeur van Pedagogische Academie "De la Salle" in de tijd, dat ik daar op zat, zei eens tegen mij: "De meeste studenten, die stoppen, doen dat in de 6 weken voor of de 6 weken na Kerstmis."

Daar zit een grote kern van waarheid in. De donkere dagen rond Kerstmis in combinatie met somber weer werken natuurlijk niet echt mee als je twijfelt aan de juiste studiekeuze. Deze periode eindigt op Maria Lichtmis, dat zijn naam dankt aan een kaarsenprocessie.

Gisterenmiddag deed ik mijn wekelijkse duurloop nadat de langdurige regen om een uur of 2 eindelijk gestopt was. Deze Maria-Lichtmisloop van 8 kilometer lengte werkte ik af in en om de Stevenshof.
 's Avonds bleek, hoezeer de traditie van Maria-Lichtmis is weggezakt. Wij hadden mijn schoonouders op bezoek en aten de traditionele winterkost boerenkoolstamppot. Vandaag las ik, dat er met Maria-Lichtmis traditioneel pannenkoeken worden gegeten.

Zo zie je maar: het is lastig om oude tradities in ere te houden.