Woningsdag

Met stijgende verbazing had ik de suggestie van de Oranjeverenigingen op mij in laten werken. Daar we dit jaar vanwege het coronavirus zo veel mogelijk thuis moeten blijven, wilden zij Koningsdag omdopen in Woningsdag. Hoe verzinnen ze het. Hebben ze geen enkel historisch besef?

Exact 40 jaar geleden was "Geen woning, geen kroning" de leus van de kraakbeweging, die destijds in Amsterdam zeer groot was. Soms werd dit aangevuld met "Claus, wir wollen ein Haus!"
De kroning van koningin Beatrix ging dan ook niet onopgemerkt voorbij. En ik was een van de vele getuigen van deze heftige dag.
Zoals ieder jaar ging ik met Bas Warnink en Joep Kapiteijn naar Amsterdam met Koninginnedag om feest te vieren. Zo ook in 1980. Het begon al redelijk vroeg op de dag met een rookbom, die een eind verderop werd afgestoken. Tradities zijn er om in ere te worden gehouden. Voor de rest was het gemoedelijk.

Zoals gebruikelijk zwierven we door het centrum van Mokum. Wij gingen naar het standbeeld van de Dokwerker. Daar zou om 1 uur een demonstratie zijn tegen de woningnood, die vooral de jongeren trof. Net zo iets als nu dus.

Wat wij niet konden bevroeden was, dat we midden in een veldslag terecht kwamen. Daar waren we niet voor gekomen. We waarschuwden nog zo: "Mensen, hou toch anderhalve meter afstand!"

Maar denk je dat ze naar ons luisterden? Vergeet het maar!
Via de achterzijde verlieten we deze orgie van geweld rondom het Waterlooplein, waarbij gemakkelijk doden hadden kunnen vallen. We begaven ons naar rustiger oorden.

Het Thorbeckeplein was een vreemde mengeling van feestende mensen en de geur van traangas.

Het meest surrealistische was, dat er op het Leidseplein gefeest werd alsof het een totaal andere stad was. Met deze bizarre Koninginnedag in mijn achterhoofd vroeg ik me af, welke briljante geest op het idee van Woningsdag gekomen was?

Daar ik soms een tikkeltje recalcitrant ben, niet verder vertellen hoor, vier ik Woningsdag op een andere dag. Vandaag om precies te zijn.

Na een nacht met vorst aan de grond beleefden we een ochtend, waarin de wind letterlijk uit alle windstreken kwam.

Vanmorgen sliepen we uit. Dat krijg je als je naast een 65-plusser ligt.

We deden allerlei klusjes in huis en in onze achtertuin. Om 3 uur fietsten we naar de volkstuin, waar we lunchten, waarna Ada wat planten uitpootte en ik het grootste deel van de tuin water gaf, waarna we weer naar huis fietsten op onze Woningsdag.
Daar heel Nederland de buren veel vaker tegen zal komen dan met normale Koningsdagen, stel ik voor om het om te dopen in Willem-Alexander van Burendag.

Ik vermoed, dat koning Willem-Alexander er geen enkel bezwaar tegen heeft, dat heel het volk het sportieve hoogtepunt uit zijn leven op deze wijze nogmaals meeviert.


P.S.
Majesteit, u kunt het lintje gewoon naar mijn huis opsturen.