Zoals iedere maandag in de zomermaanden stapte ik om 7 uur op de fiets om naar de droogtraining van de IJVL te gaan. Samen met Jos Drabbels reed ik naar het clubhuis van Wielervereniging "Swift", vanwaar we met 13 man vertrokken naar het Romeinse fort.
Jos Drabbels had een training in elkaar gezet, waarin flink aan de conditie gewerkt werd. Na het inlopen en oprekken kwam een blok hardlopen. De 3 rondjes om de grootte van 2 voetbalvelden waren een mengeling van dribbelen en hardlopen: eerst op 75%, daarna op 85% en tenslotte op 95% van je kunnen. Het hart-longsysteem werd flink aan het werk gezet.
Daarna volgde een rondje "planken" met de bedoeling om ons bovenlijf dusdanig te trainen, dat we de volgende dag zo stijf als een plank zouden zijn.
Als we dat überhaupt zouden halen, want het Romeinse fort leek gisterenavond wel een hondenuitlaatstrook.
Alleen deze meute honden liepen los. En terwijl wij als plank gespannen op ellebogen en tenen stonden, leken deze honden een bovengemiddelde aandacht te hebben voor onze benen.
Roerloos om maar geen aanleiding te geven aan de trouwe viervoeters van anderen werkten we de plankenserie af. Nu weten we, waar de term plankenkoorts vandaan komt.
Er volgde nog een serie nieuwe beenspieroefeningen, waarbij balans- en sprongoefeningen elkaar in hoog tempo afwisselden. Al met al was het een pittige training te noemen.
Net als vorige week ging ik met Jaap de Gorter, Andrea Landman en Annerieke van der Beek naar café "Plantage", waar Wil Verbeij al op ons wachtte.
Met windkracht 5 tot 6 is een terras niet zo heel fijn, dus we gingen in het café wat drinken. Met dit onstuimige weer was een "Skuumkoppe" wel toepasselijk.
Even onstuimig was het laatste lied, dat gedraaid werd, voordat we de "Plantage" verlieten en dat we meezongen, pardon, meeneurieden: "Unbeschreiblich weiblich" van Nina Hagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten