Op je voorlaatste been

Het was gisterenavond al redelijk warm. Om 7 uur was ik na een dag in de bibliotheek van Rijnsburg werken naar Jos Drabbels gefietst. Samen met hem reed ik naar het clubhuis van "Swift". Vandaar liepen we met een groep van 14 IJVL-ers naar het Romeinse fort, waar we met een drone boven ons hoofd begonnen aan de wekelijkse droogtraining.

Frank Steenkamp was de trainer van dienst. Hij had een leuke training in elkaar gezet, deels gebaseerd op een training van Monique Vergeer met veel korte oefeningen, die er op een gegeven moment toch in gaan hakken.
Bij sommige oefeningen zei Frank: "Ik kan deze oefening niet goed voordoen."
Het grote voordeel daarvan was, dat je het als deelnemer dan altijd goed doet. De varianten, die wij op het grote grasveld wisten te bedenken, zouden zo uit "Monty Python" kunnen komen.

Het tweede deel bestond voornamelijk uit buik- en rugspieroefeningen, waarna het slotdeel van de training gewijd was aan schaatsstappen. Het bestond uit 2 series van 8 oefeningen. De eerste bestond uit 40 seconden voorwaartse schaatsstappen, dan 20 seconden terugdribbelen en 20 seconden rust, de tweede serie met een variant hierop: 40 seconden vooruit stappen, waarvan de laatste 10 seconden in een hoog tempo.
Deze tweede serie werd door de trainer aangekondigd met deze woorden, die tot de nodige hilariteit zouden leiden: "Als je op je voorlaatste been loopt...."

"Bij een duizendpoot kun je dan lekker lang aftellen!"
Bij mensen ligt dat toch een tikkeltje anders. Voor je het weet kom je terecht in de categorie van dit soort bikkels.

Nu heb ik in de loop der jaren enige faam opgebouwd op het gebied van mijn eigen plan trekken tijdens de training. Zo ook bij de voorwaartse schaatsstappen. Deze behoor je zijwaarts af te zetten. Als je het voorwaarts oefent, bestaat het risico, dat je je deze foute afzettechniek eigen maakt. Eigengereid bleef ik volharden in de zijwaartse afzet. Omdat je daarbij op dezelfde plek blijft, hoef je ook niet terug te dribbelen.

Daar ik de kantjes er niet af wilde lopen, bleef ik de schaatsstappen tijdens het dribbelen en de rust ook maar doen. In totaal kwam ik dus op 2 x 12 minuten uit. Ik kan u verzekeren: dat ga je voelen!
Na afloop van de droogtraining fietste ik met Jos Drabbels, Jaap de Gorter en Andrea Landman naar de Plantage, waar Wil Verbeij op het terras van het gelijknamige café op ons wachtte.

Met dit kwartet Elfstedenmaten had ik een leuke afsluiting van deze zomeravond, waarbij we genoten van een Skuumkoppe en een Orval. Twee bier inderdaad. Op één been kun je immers niet staan....