Kliffenloop

Hoewel het niet nodig was, werd ik toch om half 6 wakker. Dat krijg je als je de dagen ervoor rond die tijd op moest staan om op te gaan passen op de kleinkinderen. Ik probeerde nog weg te dommelen, maar dat lukte niet meer. Om half 7 had ik mijn sportkleding aan en op mijn nuchtere maag vertrok ik voor een duurloop van een kleine 7 kilometer.

Ik liep over het fietspad bij de molen naar het onverharde olifantenpaadje om het weiland ten zuiden van de Stevenshof. Dat deed ik onder een behoorlijk zwaar bewolkte hemel.

Ik liep naar het fietspad naar de Ommedijk en zag daar cichorei staan, een typisch dicteewoord waarin menig leerling zich verslikte.

Via de Ommedijk ging ik naar het afgesloten fietspad langs het Valkenburgse meer. Als bibliothecaris werd je geacht om nieuwsgierig te zijn en deze beroepsmatige eigenschap gebruikte ik vandaag. Ik wilde wel eens weten, tot hoe ver je het pad op kon. 

Er stond een hek over de volle breedte. 

Maar ja, daar kon je bij de sloot aangekomen gewoon omheen lopen. En daar er aan de achterzijde van het hek ook een olifantenpaadje liep, was ik bepaald niet de eerste, die dit pad betrad.
Ik dribbelde naar de stilgelegde spoorrails, die ik overstak om bij de plek des onheils aan te komen.

Op de plek, waar de vissteiger stond, was nu sprake van een soort kliffenkust.


Het deed me denken aan de fietsvakantie in 2016 in , Yorkshire waar we stuitten op deze afgekalfde weg.

35 jaar eerder was de weg nog compleet en toen lag deze beslist niet op het randje van de klif.

Dat afkalven zal in deze hoek van het Valkenburgse meer nog wel even doorgaan. Het ziet er bepaald niet stabiel uit. Hierbij een gratis advies aan de gemeente Katwijk: als u geen massa mensen in deze zwakke hoek wilt hebben, zet dan ten minste de hekken overeind....


Ik liep langs het strandje naar het parkeerterrein bij de Kwantum Hallen, halverwege de jaren '80 sponsor van de wielerploeg van Jan Raas, Joop Zoetemelk en Hennie Kuiper. Niet de minste namen.

Langs de Voorschoterweg liep ik terug naar de Stevenshof. Een trainingsmaat van me bleek inmiddels verhuisd te zijn.

Dicht bij huis zag ik, dat er weer graafwerkzaamheden waren.


Ook wij komen aan de beurt.

Na me gedoucht te hebben, fietste ik naar de Leidse binnenstad. Niet alleen voor de wekelijkse boodschappen, maar ook op nieuwe sandalen te kopen. Toen ik gisteren in Rotterdam Centraal wandelde, was er eentje kapot gegaan.

Blijdorp

Daar de andere opa en oma niet konden, had ik vandaag de tweede oppasdag op mijn kleinzoons deze week. Dat hield in, dat ik voornamelijk met de jongste op zou trekken, daar de oudste door de leerplicht op school werd verwacht.

Met de driejarige ging ik net als eergisteren naar Blijdorp toe. Ditmaal koos ik voor de oude ingang, waar de speeltuinen gesitueerd zijn. Aanvankelijk bleven we in de buitenspeeltuin, maar om verbranding te voorkomen in de toch felle zomerzon verkasten we naar de binnenspeelplaats.
Het was daar minder druk, dus kon de peuter zich uitleven op het klimspeeltoestel voor 6+. 

We namen nog een ijsje voordat we naar huis fietsten. Na een paar boterhammen reden we naar de lokale bibliotheek om de boeken om te wisselen. En ja, dat betekende natuurlijk voorlezen. Gelukkig had ik dat de afgelopen 50 jaar voldoende geoefend!

Ik haalde de oudste van school op, waarna ik met hem naar het zwembad ging voor zijn zwemles. Hij had afgelopen week zijn A-diploma gehaald en wie A zegt, moet ook B zeggen.
Weer thuis konden we aanschuiven voor de gevulde pasta met paprika, uien en kaas. Een eenvoudige doch voedzame maaltijd.

Intervaltraining

Na de tropische temperaturen van de afgelopen dagen, had de temperatuur een flinke stap terug gedaan.

Dit in tegenstelling tot de president van de Verenigde Staten, die Neil Armstrong citeerde: "Een kleine stap voor een mens, een grote stap voor de mensheid".

Maar ja, hij was vorige week door Mark Rutte in het openbaar de hemel in geprezen.

Mijn vrouw had met zichzelf afgesproken om ondanks de niet al te hoge temperaturen te gaan zwemmen in het Valkenburgse meer. Ik fietste met haar mee en deed in de tijd, dat Ada heen en weer zwom langs de zwembadlijn een serie droogtrainingsoefeningen. 
Thuisgekomen ontbeten we, waarna mijn vrouw thuis nog wat klusjes deed, voordat ze naar de volkstuin reed. Ik fietste naar Aad Kleijweg voor onze wekelijkse intervaltraining. Op de Haagweg werd ik ingehaald door Marja van Vliet, die net als Aad met de "Krasse knarren" in IJshal De Vliet meeschaatst.

Aad en ik liepen samen naar polderpark "Cronesteyn". We liepen, na de spieren goed te hebben opgerekt, driemaal een kilometer. De eerste ging in 4.46, de tweede in 4.34. Een mooi voorbeeld van een licht aflopend schema, ondanks de soms opstekende wind tegen.

Bij de Lammebrug aangekomen zagen we de voortgang van de werkzaamheden van de afgelopen week.
Hier kwamen we de lopers van "Running blind" tegen, die vandaag niet door "Cronesteyn" liepen, maar een paar rondjes over het wielerparcours van "Swift" hadden gelopen. Op "De Bult" kun je een mooie klimtraining doen.

Een goed idee voor een andere training.

Terwijl de lopers van "Running blind" over de Lammebrug naar de overzijde van de Vliet liepen, namen wij wat foto's van de werkzaamheden voor het inmiddels gesloten restaurant "Cronesteyn". 



Eén van de bruggenbouwers, wiens zoon ik in de Leidse IJshal schaatsles had gegeven, zette ons op de foto.


Na de intervaltraining van ruim 9 kilometer dronken we in de tuin van Aad munttree en aten we was gemberkoek. Onder het praten konden we de vogels zien, die in de tuin hun kostje bijeen scharrelden.

Deze temperatuur beviel ons stukken beter dan de tropische dertigers van de afgelopen week.

Rommeldam

Het zou vandaag weer tropisch warm worden.

Het was vandaag mijn oppasdag, dus ik reisde in alle vroegte af naar Rommeldam, waar ik de dag door zou brengen met mijn kleinzoons.

Na de oudste naar school gebracht te hebben, fietste ik met de jongste naar de dierentuin van Rommeldam.

Daar zwierven we zoveel mogelijk in de schaduw van de ene diersoort naar de andere.
Daar het tropisch warm werd, namen we in de ochtend al een ijsje.
Om kwart over 12 moesten we de diergaarde verlaten, daar we de oudste op school op moesten halen. We aten binnen, daar het buiten te warm was.

De vlinders genoten van de warmte. 

Maar vlinders zijn net ADHD-ers. Die kunnen geen moment stil zitten. Net op het moment, dat je af wilt drukken, veranderen ze de open houding of vliegen ze weg.
Maar heel soms lukt het toch....

Desondanks dreigde het gevaar, dat ze zouden eindigen als verdronken vlinder, want wij hoorden het gerommel Rommeldam naderen. Rond een uur of 3 barstte de eerste bui los.
Daar de kinderen niet buiten konden spelen, rommelden ze binnen een beetje en mochten ze voor avondeten de rommel opruimen. 

De avondmaaltijd was erg gezellig.

Na het eten verlieten we Rommeldam.
Aan de hand van het bijzondere temperatuurkaartje kon je zien, waar de meeste regen gevallen was.
We lieten het gerommel in Rommeldam achter ons.

Code Blauw

Buiten bereikte de temperatuur een piek van 34,7 graden Celsius en luidde het KNMI een licht alarmbelletje met code Oranje.

Binnen was het 17 graden en in IJshal De Vliet was er sprake van code Blauw,

Waar we gisteren met verftape de blauwe inrijbaan hadden omkaderd en met kleine rollers tot een centimeter of 30 vanaf de tape geschilderd hadden, daar voorzagen ijsmeester David, Theo Koek en ondergetekende de rest van de baan van blauwe verf.



Het verschil tussen de blauwe baan en de witte baan, die nog onder handen genomen moet worden, is duidelijk te zien.

Alles ging goed, tot iemand even niet goed oplette. Het daderprofiel is hierboven te zien.

Na de lunchpauze konden we de verftape verwijderen. Het blauwe vlak zag er strak uit, toen ik om 3 uur naar mijn fiets wandelde voor de thuisreis.

Als je van 17 naar 34 graden gaat, krijg je een klap van de hitte. Gelukkig had ik wel enige afleiding. De bloemen langs de oever van de vijver staan er mooi bij.


Voor het openluchtzwembad "De Vliet" stond een flinke wachtrij. Het parkeerterrein voor IJshal De Vliet stond helemaal vol en ook de calamiteitenroute stond vol met verkeerd geparkeerde auto's. 
Als fietser heb je dat probleem niet!