De potsenmaker

Vandaag had de 67e verjaardag geweest van onze veel te jong overleden vriend Tim de Beer. Hij was altijd in voor een geintje of een snedige opmerking en hij riep met zijn geniale invallen menig schaterlach op.

Een ouderwets woord geeft een goede omschrijving van onze vriend voor het leven en daarna: een potsenmaker.

Een potsenmaker is een grappenmaker, maar dan in de vorm, die omschreven is onder "poets": "Het vertonen van kunsten, grappen en zotte invallen".
Tim, levenskunstenaar met een gulle lach, muziekliefhebber en zanger, maar bovenal trouwe vriend, het was een voorrecht om 44 jaar met je opgetrokken te hebben. Bedankt voor alles!

Een lepelaar

Het was vandaag weer prachtig weer. De temperatuur was ideaal, zowel voor wie actief wilde zijn als voor degenen, die met een boek in de tuin wilden zitten.

Zelf was ik vooral actief. Logisch voor een normale werkdag, waarin ik langs de scholen moest rijden en daar kratten met boeken moest wisselen. Betaalde krachttraining.
Om half 9 vertrok ik naar de huisarts, waar ik mijn bloeddruk liet meten: 122 om 76. Deze is wel eens hoger geweest....
Bij de apotheek hadden ze de goed werkende medicijnen niet op voorraad. Deze kan ik later in de week ophalen. Verderop in de Breestraat zag ik bij de Stadsgehoorzaal een heel dure wagen op de stoep geparkeerd staan. Dichterbij gekomen zag ik een nummerbord met AA. Ik wist genoeg.

In zijn studentenjaren had Willem-Alexander van Buren, die toendertijd regelmatig in een pand een paar panden verderop in de Breestraat was te vinden, de bijnaam "Prins Pils". Maar om dan nu nog, jaren na dato, reclame te maken voor de Anonieme Alcoholisten vind ik een tikkeltje overdreven.

Zo anoniem zijn de Oranjes nou ook weer niet.

Ik haalde mijn werktas op en fietste door naar de volkstuin, waar ik water gaf aan de planten in de kas en mij boog over de aardbeien. Dit resulteerde weer in 4 bakjes vol!

Op weg naar de volkstuin zag ik in een sloot langs het fietspad een lepelaar. Ik had er wel eens eerder eentje gezien in de weilanden ten zuiden van de Stevenshof, maar je ziet ze hier zelden.
Via de duinen reed ik naar mijn werk toe. Op het fietspad was het behoorlijk druk. Logisch met zulk mooi weer.

Zweten op "De Bult"

Het was vandaag mooi weer met zomerse temperaturen.

Dientengevolge hadden we ook een prachtige zomeravond. Dat kwam mooi uit, want de droogtraining van de IJVL stond vanavond op het programma. De trainer van dienst was Marc Onnen. We bleven ouderwets op "De Bult".
Vanaf het clubgebouw van "Swift" liepen we naar de asfaltring van 650 meter. Daar liepen we 2 rondjes in. Zelfs bij het inlopen zweetten we als een otter.

Dat werd nog erger bij het rondje, waarbij we na elk fluitsignaal 10 passen voluit moesten sprinten.

Het luie zweet kwam er wel uit. We konden even op adem komen, toen we via de trap een etage omlaag gingen. Een zinloze bezigheid, want diezelfde trap moesten we 4 keer met korte felle passen omhoog om na een klein stukje op de bovenring weer af te dalen. Aan het eind van dit rondje moesten we 5 sprongen maken.
We liepen weer naar de bovenring, waar we wat buikspieroefeningen deden, waaronder de "plank", die je vooral in je rug voelde.

Na deze oefening 2 keer een minuut gedaan te hebben, mochten we een minuut luchtfietsen.

Met een paar keer statisch zitten en een serie schaatsstappen sloten we deze pittige training af. Het was flink zweten op "De Bult".

Vogelpoep op Vaderdag

Even voor de goede orde. Vaderdag is iets heel anders dan Papadag.

Op deze Vaderdag luisterden mijn vrouw en ik 's ochtends naar "Vroege vogels" om na het ontbijt naar de volkstuin te fietsen. Ada ging in de bijentuin aan de gang, terwijl ik de planten in de kas water gaf en mijn favoriete tuinklus deed: aardbeien plukken.

Ik had niks ervan gemerkt, maar in de binnenstad van Leiden bleek mijn jas helemaal onder de vogelpoep te zitten. Wat dat aangaat bevind ik me in goed gezelschap. Met tweevoudig Europees- en Wereldkampioen schaatsen Hilbert van der Duim.

De dader liet zich natuurlijk eenvoudig raden: de schijtlijster!

Dat paste wel bij de afgelopen week. Op mijn werk kreeg ik aardig wat shit over me heen. Maar gelukkig was er zowel op vrijdag als Vaderdag balsem voor de ziel.

Eergisteren mocht ik op mijn kleinzoon passen en vanmiddag kwam hij bij ons logeren. Dus de wereld bestond ineens uit wandelen naar de kinderboerderij in het park en balspelletjes doen.

Ja, opa zijn is geweldig!

Pensioenloop

Het was vandaag wederom een kletsnatte dag met soms pittige buien.

Toch hadden we vanmiddag best aardig weer met wisselende bewolking en af en toe zonneschijn. Dat kwam mooi uit, want ik had om kwart over 2 met Hans Boers afgesproken om door "De Horsten" te gaan lopen. Toen ik op de fiets van huis vertrok, was de uitslag van het ledenreferendum nog niet bekend.

Vanaf station Voorschoten liepen we over de "Velostrada" naar de Horstlaan. Aan de andere kant van het spoor gingen we het koninklijke landgoed in. Druk was het niet te noemen. Af en toe kwamen we een paar wandelaars tegen. Wat dat aangaat waren de vogels duidelijker hoorbaar.

Vooral de beukenlanen waren erg mooi met hun natte glanzende kaarsrechte boomstammen. Hier verhoogde Hans het tempo. Ik had de grootst mogelijke moeite om hem bij te houden. Wat dat aangaat was het een prima training, doordat ik harder liep dan ik normaal zou doen.
Via de Papelaan liepen we weer naar ons startpunt, waar we via de site van de NOS konden lezen, dat het pensioenakkoord door CNV en FNV was goedgekeurd.
Tijdens deze loop van 8 kilometer is mijn pensioen 11 maanden dichterbij gekomen. Zo hoog lag het tempo dus bij deze Pensioenloop.

Op de Nieuwkoopse plassen

Op deze mooie Pinksterdag werd ik om 6 uur wakker. De slaap kwam niet meer. Ik las in het stapelbed de bijlage over Noord-Ierland uit Trouw uit. Om 8 uur gingen Ada en ik de tafel dekken, terwijl we luisterden naar "Vroege vogels". 

Een uur later zaten we met zijn vijven aan het ontbijt. Het zag er mooi uit met de halfbewolkte hemel. Dat kwam mooi uit, want we wilden gaan fietsen. Na een paar banden te hebben opgepompt vertrokken we om 11 uur naar de Nieuwkoopse plassen.

In Noorden vonden we de opstapplaats van de veerpont door de Nieuwkoopse plassen. Deze voer vanaf 1 juni in het weekeinde 3 x per dag naar de Hollandse kade. We konden uitrekenen, dat het veer daar om 2 uur zou vertrekken.

Langs de Noorderplas fietsten we naar Nieuwkoop toe om neer te strijken op het terras van "Zoet Water", waar we in het zonnetje ons de koffie, cappuccino en koude chocomel met appeltaart en brownie goed lieten smaken.

We wandelden nog even naar het dobberhuisje, waarin je met 5 personen kan verblijven.

Op het water bij de Ziende zag ik talrijke schaatsenrijders zich op het water voortbewegen op deze mooie Pinksterdag.

Zeer toepasselijk. In januari 2003 begon en eindigde een prachtige schaatsdag op de Nieuwkoopse plassen en omgeving op deze plek.

We fietsten terug richting het fietspad tussen de plassen door. Na de klaphekjes gepasseerd te zijn kwamen we bij de Meije. Langs dit sterk meanderende riviertje slingerden we door het prachtige Hollands land naar de Hollandse kade.

Na door een vrij diepe plas van een meter of 30 op het fietspad gereden te zijn, kwamen we om kwart voor 2 bij het vertrekpunt van de veerpont.

Hier zaten 4 fietsers. Dat zou inhouden, dat we niet meer mee zouden kunnen.
"Gaan jullie allemaal met de boot?", vroeg ik.
"Wij niet", antwoordde een echtpaar.
Zodoende had het zin om een kwartier te wachten op de fluisterboot.

De grote vraag was, of de driewieler op de boot paste. Met enig passen en meten bleek het te lukken.

Gelukkig maar, want het was een prachtige tocht tussen de rietkragen en rietvelden.

De veerman wees ons op een futennest bij de eerste zijsloot. Er lagen nog 2 eieren in.

De zonneboot voer langs waterlelies en orchideeën op deze middag met Ruysdael-luchten.

Normaal gesproken kom ik alleen op de Nieuwkoopse plassen in de wintermaanden en op het ijs zie je geen visdiefjes, die een duikvlucht maken in het water.

Later tijdens de vaartocht van 3 kwartier zagen we visdiefjes een kiekendief met dezelfde duikvluchten wegjagen van hun nesten.

Verder zagen en hoorden we een paar rietzangers in dit moeraslandschap.

Onderweg passeerden we een tiental kano's, waarvan eentje niet ontweken kon worden. Een lichte aanvaring bleef gelukkig zonder gevolgen.

Een sloep, die verdwaald was, moest aan de kant voor ons.

Langzaam maar zeker kwam Noorden dichterbij.

We meerden daar aan. Voor € 20,- voor 5 personen hadden we een prachtige tocht meegemaakt.

Via een route door Noorderbuurt reden we terug naar de Kromme Mijdrecht, waar we om half 4 na 27 kilometer fietsen terug waren op de "Groene Hart Camping".

Na de thee besloten we gezien de weersvoorspellingen de vouwwagen in te vouwen. Dat ging stukken vlotter dan het opzetten. Zodra de klus geklaard was, konden  we een biertje opentrekken op het bankje voor ons huisje.
De zon verdween achter de wolken en het werd koeler. Ada had intussen een maaltijdsoep gemaakt die heerlijk smaakte. Met een toetje met aardbeien was het een stevige maaltijd.
We rommelden nog wat voor om kwart voor 9 Portugal-Nederland begon. Na een spannende wedstrijd trokken de Portugezen uiteindelijk met 1-0 aan het langste eind in de finale van de Nations League.

Jammer, want anders was het een perfecte dag geworden.

Voddenloop

Na de compleet verregende woensdag, waarbij ik niet naar Leiderdorp ging om te skeeleren, daar de kans, dat je op de skeelerbaan wel veilig kon rijden, was vanmorgen de mogelijkheid om in de omgeving een stukje te skeeleren ook beperkt. Her en der lagen nog natte stukken wegdek.

Om mijn conditie op peil te houden ging ik een stukje hardlopen. Daar mijn vrouw gevraagd had om wat versleten textiel weg te brengen, begon ik om half 9 aan de Voddenloop.

De eerste 500 meter liep ik met een zak oude kleding. Het was niet zwaar, maar wel onhandig. Zodoende had ik een loop met een extra trainingsprikkel. De rest van de loop ging om een groot deel van de Stevenshof heen. In totaal kwam ik op 5 kilometer uit met af en toe wat spetters uit het loodgrijze wolkendek.

Dat paste wel bij deze maand. Juni is nu al natter dan gemiddeld met nog ruim een halve maand te gaan.