Enkhuizen

We waren gisterenavond heerlijk gaan liggen. We hadden een goede nacht gehad, die af en toe werd onderbroken door hard gekletter op het tentdoek. Om half 7 werd ik wakker.

De binnentent was op een paar plekjes een beetje nat. Niet gek als je in ogenschouw nam, dat het tot 6 uur al 15 millimeter geregend had.

We ontbeten bij de tent en om 9 uur zaten we op de fiets. Via een fietspad door natuurgebied De Hulk fietsten we naar Hoorn toe. Daar reden we naar de Zuiderzeedijk toe. Over een nieuwe dijk voor de oorspronkelijke trapten we naar het historische centrum van Hoorn. Hier gingen we de hemelsluizen wijd open. Van een wijds uitzicht over het Markermeer bleef niet veel over.

Pas ter hoogte van Schellinkhout was de bui overgetrokken richting IJsselmeer. Voorbij Wijdenes leverde dat mooie plaatjes op. Met de wind in de rug schoten we flink op.

Tussen Oosterleek en Venhuizen reden we langs rietvelden, waarin de vogels lustig kwinkeleerden. We herkenden de vinkenslag. Deze hadden we vanmorgen bij het ontbijt opgezocht.

Om 11 uur kwamen we in Enkhuizen bij Rob en Margriet aan. We waren tegelijkertijd met Bas, Nel en Joep. Bij de koffie en de thee met appeltaart konden we bijpraten, terwijl de buien kwamen en gingen.

Om kwart voor 1 wandelden we door het mooie Enkhuizen naar "Het Station", waar we op het overdekte terras muntthee en warme chocolademelk dronken, terwijl we wachtten op de lunch met uiteenlopende gerechten, uiteenlopend van diverse soorten kroket tot uitsmijter of zalmsalade.


Terwijl wij daar zaten, ging het flink waaien met dito regen erbij. Je zag horden wandelaars ontschepen, die met de "Friesland" het IJsselmeer overgestoken waren uit....Urk!
Met de schuimkoppen op het water had ik een Skuumkoppe besteld. Daarbij trof ik het beter dan mijn broer Paul, die voor zijn verjaardag een heel ander biertje voorgeschoteld had gekregen.

Om 3 uur was het even droog, toen we via de Wachtkamer 3e Klasse "Het Station" verlieten.

Bas, Nel en Joep gingen met de auto huiswaarts. Wij wandelden met Rob en Margriet mee om onze fietsen op te halen en weer naar Hoorn te trappen. Want een stevige trap was het met windkracht 6 tegen.

Na eerst verkeerd te zijn gereden in Enkhuizen zwoegden we via de lange lintbebouwing van Venhuizen door het vrij open West-Friesland naar Hoorn toe. Af en toe werden we op een portie regen getrakteerd. 
Bij de Lidl deden we een paar inkopen voor het avondeten, zodat we de Zuiderzeeroute door dit havenstadje konden volgen. Het laatste stuk namen we de oude zeedijk weer tot camping "'t Venhop".

Een paar Duitse fietsers stonden voor een gesloten receptie. Wij namen hen mee naar "onze" speeltuin. We aten brood met pindakaas en banaan. Als toetje hadden we yoghurt met frambozen.
Terwijl het opklaarde wandelden we naar "De Overkant", waar we thee, zoete witte wijn en Scheepsbier dronken na 59 kilometer fietsen.
Net als gisteren zaten we boven, terwijl een coverband live speelde. Zeer gevarieerd, uiteenlopend van "Fields of gold", "Yes, we're on fire" tot "Comfortably numb".


Een leuke afsluiting van een totaal verregende Pinksterdag.

Zuid-Westloop

Om kwart over 9 stapte ik na een goede nachtrust en een dito ontbijt op de fiets om naar Aad Kleijweg te rijden voor de gezamenlijke wekelijkse hardlooptraining.
Het beloofde na relatief hoge minimumtemperaturen een warme dag te worden, hetgeen ook uitkwam.
We kozen er voor om vandaag een ander parcours te kiezen voor de intervaltraining. Het zou een loop door Leiden Zuid-West worden. Via de Haagweg liepen we in het zonnetje naar de Korte Vliet, waar we aan de zuidwestoever eerst een serie rek- en strekoefeningen deden voordat we begonnen aan een loop van anderhalve kilometer over het voormalige parcours van de Leiden Marathon.

We zouden een rondje Allemansgeest lopen, maar doordat de Hooghkamerbrug net geopend werd voor onze ogen, deden we dit rondje nog een keer.

Nadat we de brug overgestoken waren, begonnen we aan de tweede anderhalve kilometer, nu langs de Vliet. Waar de eerste in 7.02 ging, daar hadden we voor de tweede 7.23 nodig. Omgerekend naar de kilometer is dit 4.40 en 4.47. Daar we de wind grotendeels tegen hadden, konden we hier tevreden over zijn.

Bij de Trekvliet zagen we de vorderingen, die gemaakt waren voor de noodbrug.



Deze noodbrug blijft een paar jaar liggen tot de hogere en bredere Lammebrug over de Vliet klaar is.

Deze twee "Krasse knarren" liepen daarna naar hen zeer bekend terrein: IJshal De Vliet. Hier hadden we een sanitaire stop, waarna we doorliepen naar het huis van Aad. Daar aten we gemberkoek en dronken we verse muntthee, terwijl we tijd hadden om bij te kletsen en naar de vogels in de tuin te kijken.
Ik deed daarna wat boodschappen in de Leidse binnenstad en reed daarna door naar de volkstuin om aardbeien te plukken. Onderweg zag ik wat koeien, of beter gezegd kalveren, in de sloot staan, hetgeen herinneringen opriep aan Hendrika de koe.

Zoek de 7 verschillen....

Hoorn en Hoorn

Rond kwart over 2 werden we gewekt door een donderslag. Het spetterde lichtjes op het tentdoek, dus we gingen nog snel naar het toilet, voordat de bui los zou barsten. Hetgeen niet geschiedde. De slaap keerde weer terug en rond half 7 werden we wakker.
Nu regende het wel. Gelukkig stonden we vrij dicht bij het toiletgebouw. Ada ging als eerste douchen, ik volgde haar voorbeeld later. We ontbeten in de ruimte bij de wasmachines, daar we geen kruimels rond de tent wilde krijgen.
Na het ontbijt stapten we  in regenpak op de fiets en reden vanaf camping "'t Venhop" naar Hoorn. We reden een rondje door het prachtige centrum van dit Zuiderzeestadje.



Zo kwamen we bij de Bossuhuizen, een herinnering aan de Slag op de Zuiderzee, die de watergeuzen in 1573 wonnen van de Spanjaarden.

Als dank kon men hier voortaan bier drinken voor een stuiver per glas!

We fietsten langs de haven en over het Oostereiland, voordat we neerstreken bij "D'Oude Waegh".
Hier namen we een warme chocolademelk, een cappuccino, een frambozenbavarois en een cheesecake.  We trapten naar het station, waar we de fietsen droog stalden en de trein van 11.05 naar Amsterdam namen. In Mokum wandelden we naar de Haarlemmerstraat, waar we brood en kaas kochten en bij "Kathmandu" keken voor een klein opvouwbaar krukje, dat helaas niet voorradig was.
Bij een klein zaakje namen we een cappuccino en een glas melk. We wandelden langs de Amsterdamse grachten.

Bij een groentewinkel kochten we 2 mandarijnen en 2 bananen.
Ada zei daarbij: "Het is voor vanmiddag."
Er volgde een portie onvervalste Amsterdamse humor: "Voor hoe laat?"
We kuierden over de markt bij de Prinsengracht en over de Brouwersgracht en de Singel, om uiteindelijk bij de Dominicuskerk uit te komen. Ons reisdoel.

Het TOP-orkest speelde en onze jongste dochter nam als trompettiste deel. Het thema was "Koper".

Er waren 4 solisten op hoorn, trompet, tuba en trombone. Dit kwartet speelde met het TOP-orkest werken van Richard Strauss, Joseph Haydn, Ralph Vaughan Williams en Nina Rota met als uitsmijter "The Aristocats" van Ingmar Jansen. We hebben met volle teugen genoten.

Om half 5 hadden we de trein naar Hoorn. Daar kochten we bij Ekoplaza tortellini met gemengde groenten en tomatensaus, die we op het droge maar winderige veld na vandaag maar 13 kilometer gefietst te hebben opaten. Als toetje was er Griekse yoghurt met aardbeien.

's Avonds dronken we gemberthee en Scheepsbier op de bovenetage van eetcafé "De Overkant". Ik las daar "De tranen van Kuif den Dolder" van Nico Dijkshoorn uit. Een prima vakantieboek.

Blijdorp

De dag begon weer vroeg. Om half 6 was ik na een diepe droomrijke slaap wakker geworden.

De wekker stond totaal overbodig op kwart voor 6. Zodoende had ik tijd om nog wat fruit te eten, voordat ik om kwart over 6 naar Leiden Centraal te fietsen om de trein naar Rotterdam te nemen voor onze wekelijkse oppasdag.
Opa bracht de oudste kleinzoon naar school, waarna we doorfietsten naar Blijdorp. In de dierentuin gingen we eerst naar de zeehonden en het grote aquarium, waarna we overstaken naar de prairiehonden en de bizons.

We waren in Amerika beland, waar we verstoppertje en tikkertje speelden.

Na de ijsberen en de poolvossen gingen we naar het restaurant bij de hoofdingang, waar we met Ada wat dronken en wat lekkers aten. Daarna zou ik de oudste kleinzoon ophalen op school, maar hij ging bij een schoolvriendje spelen.

Thuis aten we in de tuin op deze heerlijke zomerdag.

Opa las de jongste nog even voor, maar vroede vogels zijn voor de poes. Waar normaal gesproken de kinderen na het voorlezen gaan slapen....
Bij het tweede ontwaken wandelde ik naar het dichtstbijzijnde speeltuintje, waar ik Ada en de jongste aantrof. Na een kop thee werd het tijd om de oudste op te gaan halen, terwijl Remco Evenepoel bezig was om de tijdrit in de Dauphiné met overmacht te winnen. Gezien het enorm sterke deelnemersveld kun je deze editie van de Dauphiné met een gerust hart een kleine Tour de France noemen. Dat belooft dit jaar een driestrijd tussen Tadej Pogagar, Jonas Vingegaard en Remco Evenepoel te worden!

We aten ravioli met bloemkool, broccoli en kaas met yoghurt met aardbeien uit onze eigen tuin. Om kwart over 7 hadden we de trein naar de Sleutelstad na een gezellige dag.

Langs blauwe aders

Het had vannacht een beetje geregend, maar om half 7 was het droog. Ik was om 4 uur uit bed gegaan, daar we vergeten waren om het brood uit het vriesvak te halen. We ontbeten samen, ruimden de laatste dingen weg en om 20 voor 9 stapten we op de beladen fietsen.
Via Oegstgeest reden we naar Voorhout om langs de Leidse Vaart noordwaarts te pedaleren met de wind in de rug. De blauwe ader van de Bollenstreek voerde ons via Noordwijkerhout, Halfweg, De Zilk en Hillegom naar Vogelenzang.

Hier reden we richting Aerdenhout, waar de grote landgoederen een groene long vormden in deze stedelijke omgeving.

Via de Haarlemmerhout reden we het centrum van de Spaarnestad binnen, waar we na bijna 35 kilometer fietsen neerstreken op het terras van "Vester" op de Grote Markt. We namen een cappuccino, een warme chocolademelk, een brownie en een appeltaart. In de tijd, dat we er zaten, zagen we een bruidspaar uit het Raadhuis komen en een andere naar binnen gaan.
Langs het Spaarne trapten we naar Spaarndam.
Vandaar was het niet ver meer naar pontje Buitenhuizen. Hier werden we gratis het Noordzeekanaal overgezet. De veervrouw verwoordde het als volgt: "Voor iedereen, die niet over de snelweg mag!"
Aan de overzijde reden we naar Nauerna, waar we langs een blauwe ader naar Westzaan werden geblazen.

Slingerend door Zaanstad kwamen we bij de Zaanse Schans uit.

We slalomden langs de toeristen over het fietspad om op een bankje langs de Kalverdijk brood met gebakken ei te eten.
De rit ging verder naar Wormer en Oost-Knollendam, waar we na een korte rustpauze bij een boerderij naar Spijkerboor trapten.

Hier werden we overgezet met een fietspont. Langs het mooie De Rijp reden we over de slingerende dijk langs Schermerhorn naar Avenhorn. Het land van Hendrika de koe.

Hier gingen we een stukje zijwaarts naar Oudendijk, waar stamvader Adriaen Gerritsz Breen in 1715 is overleden.
In eetcafé "Les Deux Ponts" namen we wederom een cappuccino en een warme chocolademelk om aansluitend naar de Zuiderzeedijk bij Schardam te fietsen.
In licht gespetter trapten we naar Scharwoude om bij de Hulk af te slaan naar camping "'t Venhop" bij Berkhout. Hier zouden we 3 nachten gaan kamperen. Na inschrijving meldde de eigenaresse, dat er ratten op de camping waren, zodat we geen eten rond moesten laten slingeren. Niet gek met al het water op de camping.

Met 91,46 kilometer op de teller zetten we voor het eerst dit jaar de Eureka Susten 3XP op. We wandelden daarna naar eetcafé "De Overkant" , die aan de andere kant van de weg langs de camping lag. Hier zouden we later nog een toetje gaan eten.
We hadden eten meegebracht van huis, dat we aan een picknicktafel nuttigden. We ruimden daarna alles goed en schoon weg. Alle eten hing aan een fiets in een Ortliebtas.
We wandelden naar "De Overkant", waar we een spies van poffertjes en vers fruit met een bolletje vanille-ijs bestelden. Het was heerlijk. We namen een muntthee en een scheepsbier, terwijl ik begon in "De tranen van Kuif den Dolder" van Nico Dijkshoorn.

Bij het tweede biertje kreeg ik kramp in mijn linkerhamstrings. Er zat een hele bal.

Ik stond op en de stoel viel. Rustig lopen hielp. De eerste keer een kleine 100 kilometer fietsen had er meer ingehakt dan ik had verwacht.