Code Blauw

Buiten bereikte de temperatuur een piek van 34,7 graden Celsius en luidde het KNMI een licht alarmbelletje met code Oranje.

Binnen was het 17 graden en in IJshal De Vliet was er sprake van code Blauw,

Waar we gisteren met verftape de blauwe inrijbaan hadden omkaderd en met kleine rollers tot een centimeter of 30 vanaf de tape geschilderd hadden, daar voorzagen ijsmeester David, Theo Koek en ondergetekende de rest van de baan van blauwe verf.



Het verschil tussen de blauwe baan en de witte baan, die nog onder handen genomen moet worden, is duidelijk te zien.

Alles ging goed, tot iemand even niet goed oplette. Het daderprofiel is hierboven te zien.

Na de lunchpauze konden we de verftape verwijderen. Het blauwe vlak zag er strak uit, toen ik om 3 uur naar mijn fiets wandelde voor de thuisreis.

Als je van 17 naar 34 graden gaat, krijg je een klap van de hitte. Gelukkig had ik wel enige afleiding. De bloemen langs de oever van de vijver staan er mooi bij.


Voor het openluchtzwembad "De Vliet" stond een flinke wachtrij. Het parkeerterrein voor IJshal De Vliet stond helemaal vol en ook de calamiteitenroute stond vol met verkeerd geparkeerde auto's. 
Als fietser heb je dat probleem niet!

Tropenrooster

Het was vanmiddag in het grootste deel van het land tropisch warm.
Er werd door het KNMI volop gewaarschuwd om niet te lang in de felle zon te verblijven. Wat dat aangaat voldeed ik volgaarne aan hun verzoek. Ik zou namelijk gaan helpen in IJshal De Vliet bij het herstellen van de verflaag op de 250-meterbaan.
Om 9 uur vertrok ik naar de Marie Diebenplaats, waar Frans Overvliet en ijsmeester Tessa al bezig waren met het afplakken met verftape.

Daar waren we de rest van de ochtend mee bezig. Gelukkig was er taart, waar we volop van genoten.

Alle keren, dat ik in juni in IJshal De Vliet heb geklust, was er taart.

De rest van de ochtend waren we bezig met het afplakken van de grens tussen blauw en wit. Na de lunch konden we beginnen met het verven van het blauwe vlak.

Met kleine rollers moesten we een centimeter of 20 tot 30 verven binnen of net op de gele tape. Dan kunnen we met grote rollers morgen de hele inrijbaan van een nieuwe laag blauw voorzien tijdens de volgende tropische dag.

Rond het middaguur kregen we een appje, dat de droogtraining vanavond niet door zou gaan, dus Frans en ik werkten door, tot de klus van vandaag klaar was. We hoefden er dus geen haastklus van te maken.

Met de fietsritje in de tropenlucht kwam de kilometerstand van juni op 1012 kilometer uit en de totaalstand van het eerste halfjaar op 5612 kilometer. Ik heb wel eens minder gefietst....

Elixer

Het is bij warm weer niet slim om tijdens de middag de planten water te geven. Dat kun je beter in de avond of in de morgen doen.

Nu kennen jullie mij natuurlijk allemaal als het braafste jongetje van de klas.



Zodoende waren Ada gisterenavond om 8 uur op de volkstuin te vinden, waar we om 10 uur als laatsten vertrokken. Vanmorgen waren we er om half 10 weer voor het geven van water en wat andere tuinklussen.

Vanmiddag hadden we afgesproken met onze jongste dochter afgesproken om een aantal spullen te brengen, waaronder een stoel. We fietsten naar station De Vink, waar we de trein naar Leiden Centraal namen en vandaar de trein naar Amsterdam. Met de stoel hadden we wat bekijks, maar we waren in de door onderhoud aan het spoor rondom Schiphol drukke treinen wel verzekerd van minimaal 1 zitplaats!

Na de stoel en andere spullen afgeleverd te hebben, wandelden we naar Restaurant "Elixer". Op het rustige terras konden we op deze nog behoorlijk warme zomeravond heerlijk eten.

Zelf had ik een tartaar van Noordzeevis met een Elixer Ale erbij.

Het was een heerlijke zomeravond.

We reisden zonder stoel met de trein terug naar de Sleutelstad. Dat bleek ook te kunnen.....

Leesbrillenloop

Vanmorgen vertrok Ada op de fiets voor een tuincursus. Ik zou boodschappen gaan doen bij de Oogstwinkel en "De Helianth". Op weg er naar toe reed ik naar opticien Van Laarhoven in de Stevensbloem. Gisteren had ik mijn nieuwe leesbril opgehaald. De poten moesten afgesteld worden. Dit was echter dusdanig ruim gebeurd, dat ik later nogmaals terug moest voor de juiste afstemming.

Dat deed ik hardlopend. Ik liep met mijn oude en nieuwe leesbril in een rugzakje via Van Laarhoven naar het park van "Ter Wadding", waar ik 3 rondjes van een kilometer liep. 

Thuis gekomen douchte ik me na een kleine 6 kilometer hardlopen en lunchte in ik mijn eentje, waarna ik naar de volkstuin ging.

Op de terugweg zag ik, dat men begonnen was om het IJzeren gordijn af te breken.

(Klik op de foto om deze te vergroten)

De NAVO-top onder leiding van Opperslijmbal Mark Rutte is immers achter de rug.

Afgelopen dinsdag was de halve Stevenshof naar deze plek uitgelopen om een glimp op te vangen van Donald Trump in "The Beast".

Maar de grap is: Trump zat helemaal niet in deze wagen.

Zoals in ieder circus mensen op het verkeerde been worden gezet met bijvoorbeeld een verdwijntruc, gebeurde dat hier ook. 

In werkelijkheid is hij vervoerd in de laadbak van deze wagen. Als gezin met 12 kinderen gingen we ieder jaar wel een keer naar Hoogmade. Wij zaten dan met zijn allen in de open laadbak en reden zo van Nieuw-Vennep naar de geboorteplaats van mijn moeder over de A4. 
Over deze route werd Trump naar Den Haag gereden, waar hij bij de achteringang van Huis ten Bosch werd afgeleverd. Een vrachtje strobalen of deze president, zoveel verschil zit er ook niet tussen.

Maar willen jullie dit familiegeheim niet verder vertellen....?

Équipe Liturgique

Ruim een week voor de Tour de France van start gaat, heb ik mijn Tourploeg bij Ploegleider al klaar.
Net als vorig jaar start mijn ploeg onder de naam "Équipe Liturgique".
(Klik op de namenlijst om deze te vergroten)
Ik ben daarbij uitgegaan van het Criterium du Dauphiné, zoals deze te vinden is op Procyclingstats.com. Dit jaar was het een soort korte Tour de France, dus je kon goed zien, welke renners in vorm waren en welke niet. Met de Top 6 uit het Algemeen klassement denk ik goed te scoren. 

Jake Stewart en Iván Romeo wonnen beiden een etappe, terwijl Louis Barré achtste werd in het puntenklassement. Met deze 9 renners had ik 85 punten gebruikt, dus er waren nog 15 over. Kévin Vauquelin en Romain Grégoire hadden een puike Ronde van Zwitserland gereden. Filippo Ganna heeft een ijzersterk voorjaar gereden en met 2 tijdritten in de Tour kun je in deze Italiaan geen miskoop zien. Met een openingsrit, die op een massasprint uit kan lopen, is de Deen Tobias Lund Andresen net als Stewart een kanshebber op het eerste geel.
Équipe Liturgique is er klaar voor!

Futenloop

Aan het eind van de nacht werd ik wakker, terwijl de regen op het dakraam kletterde.
Ik wachtte tot de regen zachter werd, voordat ik naar buiten ging voor een looptraining van 5 kilometer.
Na gisteren 11 kilometer gelopen te hebben, wilde ik vandaag geen lange loop doen. In een milde regen begon ik aan de loop.

De temperatuur was prima om in te lopen.

Ik liep naar de brug over de A44, die een paar dagen was afgesloten vanwege de NAVO-top.
Zo wandelde ik over het IJzeren gordijn heen. Het dagelijkse verkeer op de A44 was ook weer op gang gekomen.

Aan de overzijde van de ventweg zag je, dat de regenbui toch wat voorstelde.
Het parkeerterrein van de Amerikaanse school was nog steeds gevuld met politiewagens, terwijl 's werelds beste brokkenpiloot toch allang was vertrokken.

Bij de Maaldrift aangekomen zag ik op 2 plekken een fuut in de boerensloot.
Via de tunnel bij de Ommedijk liep ik terug richting Stevenshof. Om de 5 kilometer vol te maken maakte ik nog een ommetje over het onverharde olifantenpaadje om het weiland heen.
Door tussen de natte rietkragen te moeten lopen, was ik al nat voordat ik thuis onder de douche stapte.

Van Valkenburgse meer naar Molenpad

Het was een bericht, waarover je overheen zou kunnen lezen in het publicitaire geweld rondde NAVO-top.


Voor degenen, die nog azen op de titel "Slijmbal van het jaar", heb ik een vervelende mededeling. Mark Rutte is door niemand meer te overtreffen.

Het bericht op de site van de NOS was echter zeer helder: Valkenburgse meer na instorting kade weer open voor recreatie.

Ada had de afgelopen maand met diverse tropische dagen graag een paar keer in dit gegraven meer gezwommen, maar ja, het was verboden en in Huize Breed overtreden we natuurlijk nooit de regels, die de overheid voor ons verzonnen heeft. Braafheid is ons met de paplepel ingegoten.

Maar nu mocht het, dus vanmorgen stapten we na de regenbuien van vannacht om 7 uur uit bed.
Mijn vrouw fietste naar het strandje toe. Normaliter doe ik dat lopend om een korte droogtraining af te werken, terwijl Ada zwom. Daar ik om half 10 een afspraak had staan met Aad Kleijweg voor onze wekelijkse looptraining, fietste ik vanmorgen ook naar de andere kant van het IJzeren gordijn.
Dus ik deed wat droogtrainingsoefeningen, terwijl mijn liefhebbende echtgenote in het nog koude water een keer heen en weer langs de lijn met drijvers in het water zwom met op de achtergrond de dader van de instorting van de walkant: de zandzuiger, die nooit in die hoek aan het werk had mogen zijn.

Thuisgekomen ontbeten we, waarna Ada naar haar moeder fietste en ik naar het huis van Aad Kleijweg. Na de start van de training kwamen we langs de werkzaamheden aan de Wouterenbrug.


Bij polderpark "Cronesteyn" aangekomen rekten we op een brug, terwijl het lichtjes regende.

Bij het oprekken besloten we om de intervaltraining te veranderen in een snelle 5 kilometer. We dribbelden naar de andere kant van de spoorlijn op deze ondanks milde regenbuitjes warme zomerdag.
Over het schelpenpad aan de rand van het industrieterrein van Zoeterwoude-Rijndijk liepen we naar het begin van het Molenpad. De eerste kilometer ging in 4.55. Op het Molenpad ging het tempo nog iets omhoog, zodat we de 5 kilometer in 23.58 volbrachten.

Met een gemiddelde van 4.48 per kilometer liepen we sneller dan 12 kilometer per uur. Na de finish in Zoeterwoude Dorp dribbelden en wandelden we via "Cronesteyn" naar de Vliet, waar het er door het verder werken aan de verbreding van de Europaweg en de Lammebrug weer anders uit zag.




De huiswerkopdracht was om alles wat wel en niet mag volgende week uit het hoofd te leren.

Ook de noodbrug over de Trekvliet aan het eind van de Voorschoterweg begint vorm te krijgen. Daarna liepen we naar ons startpunt, waar we na ruim 11 kilometer lopen muntthee dronken met gemberkoek erbij. Volgende week gaan we weer verder met onze zomerse looptrainingen.