dinsdag 31 maart 2020

Rinascero, Rinascerai

De afgelopen weken heb ik diverse Corona- of Covid-19-uitvoeringen van bekende nummers gezien. Het thuiswerken heeft tot heel wat creativiteit geleid. Uit deze bewerkingen koos ik er twee, die ik graag onder uw aandacht wil brengen. De eerste betreft het bekende "Do-Re-Mi" uit "The Sound of Music".
De tweede betreft "Rinascero, Rinascerai" van Roby Facchinetti.
De in het zwaar getroffen Bergamo geboren en getogen zanger heeft het nummer speciaal geschreven voor het Papa Giovanni XXIII-ziekenhuis. Dit hospitaal krijgt voor elke download op https://smi.lnk.to/Rinascerorinascerai wat geld voor medische apparatuur. Luister dit nummer dus vaak.
"Rinascero, Rinascerai" betekent: "Ik zal herboren worden, jij zult herboren worden."
De Nederlandse regering mag in deze noodsituatie te zuinig zijn naar de zwaar getroffen landen in Zuid-Europa toe, wij kunnen via "Rinascero, Rinascerai" wel zelf ons steentje bijdragen.

Een abnormaal kwartaal

We beleefden een abnormaal kwartaal. In weerkundig opzicht was het heel bijzonder.  Het is momenteel kouder dan in grote delen van januari en februari.
Het KNMI heeft daar een mooie en toepasselijke benaming voor: Westenwindwinter.
Wij schaatsers hebben dat aan den lijve mogen ervaren. Natuurijs ontbrak volledig.
Op dezelfde site van het KNMI is de afname van de luchtvervuiling te zien, doordat de economie deels op slot ging in Europa en het vliegverkeer vrijwel helemaal tot stilstand kwam door de coronacrisis.
Ik ga hier geen verband leggen tussen de schonere lucht en de lagere temperaturen. Dat is veel te kort door de bocht. Dan ga je het weer en het klimaat door elkaar halen. Een sprint en een marathon kun je ook niet met elkaar vergelijken.
Sinds half februari regende het afgelastingen van sportwedstrijden. Vooral de laatste maand was het in dat opzicht prijs. Vandaag bereikten we bijna het slotakkoord. Het amateurvoetbal is per direct afgelopen. Er worden geen eindstanden opgemaakt. Er komen geen kampioenen en geen ploeg promoveert of degradeert.
Voor mijn oude voetbalclub DIOS uit Nieuw-Vennep betekent dit lijfsbehoud in de Tweede klasse. Ze staan namelijk op de laatste plaats. Welke wijsgeer zei ook alweer: "Elk nadeel heb zijn voordeel?"
Aan de andere kant kreeg DIOS 57 jaar na dato genoegdoening. In 1963 waren de Vennepers fiere koplopers in de Tweede klasse van de afdeling Haarlem van de KNVB. De competitie werd door de strenge winter niet afgemaakt. DIOS werd geen kampioen en liep de promotie mis. Karma heeft geduld!
Het betaald voetbal ligt in ieder geval tot 1 juni stil. Of het daarna nog opgestart gaat worden, is nog zeer ongewis. Als dat niet gebeurt, dan zou dat betekenen, dat Ajax op doelsaldo kampioen zou worden en AZ tweede.
Hoewel ik Ajax-supporter ben, voelt dit niet helemaal rechtvaardig. De Amsterdammers en de Alkmaarders speelden tweemaal tegen elkaar in de competitie en beide keren won AZ. De cijfers in de onderlinge duels zijn helder: 0-3. Wat dag aangaat zit ik in een luxe positie, want Calvin Stengs kan de eerste DIOS-speler worden, die landskampioen wordt. Ik wens de heren van de KNVB veel wijsheid toe bij hun Salomonsoordeel.
Dat hoefde ik niet voor het aantal fietskilometers. Dat kwam in dit kwartaal uit op 2238 kilometer tegenover 2162 vorig jaar. Niet alles is dus abnormaal in dit kwartaal.


Ooievaarsloop

De derde week van het thuiswerken is begonnen. Het begint te wennen.
Wat ook begint te wennen is mijn inmiddels vertrouwde loop van 10 kilometer, die ik 3 keer per week afwerk. Een veilige route, want je komt tijdens een klein uur lopen niet veel anderen tegen. Een handvol fietsers, in de Stevenshof wat wandelaars en mensen, die in hun eigen tuin bezig zijn en een enkele keer een andere hardloper. Het kost niet veel moeite om op anderhalve meter afstand van elkaar te blijven.
Na een nacht met aan de grond lichte vorst was het om 11 uur heerlijk om in het voorjaarszonnetje te lopen. Voor het eerst sinds december kwam de 31 daagse voortschrijdende temperatuuranamolie weer een keertje onder het gemiddelde uit.
Op het rustige weggetje aangekomen zag ik niet zo veel vogels vliegen, terwijl de buizerds in geen velden of wegen te bekennen waren. Ik zag wat kraaien, een paar eksters, een koppel ganzen in de wei, ik hoorde een kievit overvliegen en in de verte zag ik een tiental zwanen in het gras, maar vlakbij? Bijna niets.
Een overvliegende ooievaar wees me de weg. Ik keek de langpoot na en zag, waar hij landde. Ik liep een klein stukje verder dan de eerste keer en zag daar tientallen meeuwen achter een boer, die mest aan het uitrijden was. Daar is voor vogels altijd wel wat te snaaien!
De ooievaar keek, of daar voor hem ook wat te halen viel. Of te brengen natuurlijk....
Na 3 keer op en neer gelopen te zijn liep ik weer terug naar huis. Op het eerste oog zul je lopen tussen de weilanden als saai beoordelen, maar als je goed kijkt, dan zie je toch telkens weer nieuwe dingen.
In mijn herinnering kwam een uitspraak van Lao Tse naar boven, die ik tijdens de protestfietstocht langs de Waddenzee gelezen heb: "Wat nodig is, zijn niets steeds weer nieuwe bergen, wat nodig is zijn steeds weer nieuwe ogen!"

maandag 30 maart 2020

Sherlockdown Holmes

In mei 1940 hield Sir Winston Churchill een vlammend betoog om de Britten een hart onder de riem te steken. Een deel van die toespraak is te horen op "Fool's Ouverture" van "Supertramp".
Premier Mark Rutte bond de strijd met het coronavirus aan met de typisch Nederlandse aanpak: "Mag het een onsje meer zijn?"
Nee, dan zijn collega Boris Johnson aan de overzijde van de Noordzee. Terwijl heel Europa steeds verder op slot ging, schudde de Engelse premier nog vrolijk handen met iedereen, die hij begroette.
De schrijver van "De Churchill factor" had het echter nog niet helemaal begrepen. Johnson is nu geveld door het coronavirus en heeft huisarrest ook al heet het in zijn geval quarantaine.
En toen kreeg plotseling heel Engeland wel een lockdown. Om de beroemdste Londense detective te parafraseren: een Sherlockdown.
Sherlock Holmes is een creatie van Sir Arthuc Conan Doyle. Veel verhalen spelen zich af in Londen, dat eind negentiende eeuw de hoofdstad was van een wereldrijk, waar de zon nooit onderging. De verhalen ademen dan ook de sfeer van van het Victoriaanse tijdperk.
Nu de bibliotheken mogelijk tot 1 juni gesloten zijn, bestaat toch de mogelijkheid om boeken over Sherlock Holmes en zijn trouwe vriend Dr. John H. Watson.
De eerste roman betrof "Een studie in rood", waarin Watson kennismaakt met Holmes. Het boek is te tezen door HIER TE KLIKKEN.
De tweede roman is "Het teken van de vier", dat te lezen is door HIER TE KLIKKEN.
De derde roman, die ik wil aanbevelen is "De vallei der verschrikking", dat te leen is door HIER TE KLIKKEN.
Maar ik wil afsluiten met het meesterwerk "De hond van de Baskervilles", dat grotendeels speelt in het onherbergzame Dartmoor. Een ideale plek voor een quarantaine. Je komt er niet veel mensen tegen. "De hond van de Baskervilles" kun je lenen door HIER TE KLIKKEN.
Ik wens u veel leesplezier toe tijdens deze Sherlockdown Holmes.

Zoom

Onze kleinzoon is vandaag jarig. In normale omstandigheden waren we gisteren op bezoek gegaan, maar dit zijn bijzondere tijden. Maar door de coronacrisis zagen we er vanaf om de verjaardag op de gebruikelijke wijze te vieren. We hadden nu afgesproken om vanmorgen met zijn allen elkaar via Zoom te zien.
Daarbij bedoel ik niet het fototijdschrift Zoom, maar via het videoconferentieprogramma Zoom.
Aldus geschiedde en om 10 uur zaten we met de andere opa en oma en het hele gezin op gepaste afstand van elkaar op een virtuele verjaarsvisite. Hoe ver? In het noorden zorgden winterse buien voor een wit landschap.
Het was erg gezellig, we konden de tweejarige toezingen, zien hoe hij de door de post bezorgde cadeautje uitpakte en tenslotte hoe hij genoot van zijn appeltaart.
Wat dat aangaat mogen we blij zijn, dat je dankzij de sociale media in deze tijden van elkaar vermijden toch elkaars nabijheid kunt voelen.
Om 12 uur stapte ik op de fiets om een paar kleine klusjes te doen in filiaal Hoornes/Rijnsoever. Via het vrij rustige fietspad door de duinen fietste ik naar onze volkstuin. Het was vrij fris na een koude nacht met een matige nachtvorst.
Op klomphoogte was het nog een tikkeltje kouder. In Twente zelfs -10 graden Celsius!
Het verschil met gisteren was echter, dat de wind veel minder was, waardoor het bij dezelfde temperaturen veel aangenamer was.
Zo kreeg je een weerkaart met de wind uit zo ongeveer alle windrichtingen. Het was een bijzondere verjaardag.

zondag 29 maart 2020

IJslandhoog

Waar we de hele winter op gewacht hebben, komt ruim een maand te laat eindelijk uit de verf: een IJslandhoog.
De winter was veel te warm. Als de bult, die op de 31-daagse temperatuuranamolie te zien is, in de zomer tevoorschijn komt, dan praat je over een hittegolf die die van 2018 naar de kroon steekt.
Voor het eerst in 4 maanden tijd komt het voortschrijdend maandgemiddelde weer eens onder het gemiddelde uit! Dankzij het IJslandhoog.
Ik geef toe, er zijn nog koudere weerkaarten met hoge luchtdruk bij IJsland mogelijk.
Maar een gevoelstemperatuur rond 0 graden is in deze eeuw toch niet gebruikelijk voor eind maart.
Dat hebben we voornamelijk te danken aan de harde noordnoordoostenwind.
Deze windkracht en windrichting hadden we ook bij onze Elfstedentocht op 3 januari 1997. Maar toen was het fors kouder!
Vandaag zijn mijn vrouw en ik over stille fietspaden naar de volkstuin gefietst. Daarbij konden we het begrip gevoelstemperatuur goed ervaren. Hadden we deze luchtdrukverdeling maar in januari gehad. Dan waren we zeker op natuurijs kunnen schaatsen.




Kappers

Doordat Nederland goeddeels op slot zit, zitten de kappers momenteel met de handen in het haar. Hun eigen haar wel te verstaan.
Een bezoek aan mijn trainingsmaat Edwin Minnee zit er dus voorlopig niet in.
Mijn vrouw begint zich zorgen te maken over hoe mijn haardracht er uit zal, als de lockdown wat langer aanhoudt.


De wedkantoren in Engeland hebben al een mogelijkheid geboden om op de uiteindelijke haarlengte in te kunnen zetten.
Maar ik ben niet de enige, op wie gewed kan worden....

zaterdag 28 maart 2020

Buizerdloop

Mijn vrouw was vanmorgen naar "De Helianth" gefietst om ons brood te halen en om boodschappen te doen voor haar ouders. Na thuis koffie en thee gedronken te hebben, bracht zij de boodschappen weg en ging ik mijn inmiddels vaste rondje lopen.
Het was wat drukker op het stille weggetje dan gebruikelijk. In een half uur tijd telde ik 6 auto's, 1 tractor en 3 fietsers, die ik allemaal netjes op veilige afstand liet passeren door in het gras aan een van de kanten van de weg te gaan staan.
De sloten aan beide zijden van de weg doopte ik om in opslotgrachten.
Wat mij opviel was, dat de vogels vrijwel allemaal ontbraken. Ik miste de zaterdagvliegers. Eerst was het gissen naar de reden hiervan, maar aan het eind van de eerste terugweg zag ik de oorzaak. Er cirkelde een buizerd boven de weilanden, die even later versterking kreeg van een collega.
Deze luchtmacht was de meeste vogels kennelijk iets te machtig. Alleen een blauwe reiger en een tweetal meeuwen durfden het aan om ook het luchtruim te kiezen.
Na een buizerdloop van 10 kilometer douchte ik mij en maakte het brood klaar, waarmee ik naar de volkstuin fietste. Daar lunchte ik met mijn vrouw. Uit de wind was het heerlijk.
Ik hielp Ada met het raamwerk in elkaar te zetten, waarover het net over kan hangen om de bonen te beschermen tegen al te vraatzuchtige vogels. Daarna knipte ik de laatste stapel takken. Morgen wordt het immers guur weer.

vrijdag 27 maart 2020

Herman Finkers

Met een groep vrienden hadden we een maand geleden al afgesproken om afgelopen zaterdag naar de bioscoop te gaan. Om begrijpelijke redenen is dat afgelast, zodat ik niet naar "De beentjes van Sint-Hildegard" gaan.
Maar gelukkig had Herman Finkers een cursusboek geschreven voor het omgaan met teleurstellingen.
Daarnaast was hij ook nog bereikbaar voor een goed gesprek.
En ook voor een slecht nieuws gesprek.
Toen ik mij verder verdiepte in de man uit Almelo, kwam ik toevalligerwijze ook nog op een stuk, waarin het schaatsen een verrassende rol speelde.
Nu had Herman Finkers op dit vlak al enige naam opgebouwd.
Ook draait de Twent zijn hand niet om voor een sportdag.
Om de teleurstelling weg te spoelen, wil ik afsluiten met een opwekkend lied over de geneugten van sport.

Bert Breed brengt bloemen

Mijn dagelijkse beweging in deze tijd van de coronacrisis bestond vandaag uit een paar fietsritten. Net als de afgelopen dagen was het een koude nacht geweest, dus vanmorgen was het ook nog vrij fris.
De eerste rit was naar de Herenstraat, waar ik bij "De Helianth" alvast de grote bulk van de weekendboodschappen deed. Nadat ik deze thuis gebracht had, fietste ik naar Oegstgeest toe, waar ik bij dezelfde bloemenkweker als vorige week 5 bossen tulpen voor € 5,- kocht. Twee van deze bossen bracht ik op de fiets naar mijn schoonouders toe.
Aansluitend mocht ik nog even voor postbode spelen. Ik bracht nog even wat post daar in de buurt weg.
Daarna fietste ik naar huis toe. In schonere lucht, dat dan weer wel.

donderdag 26 maart 2020

Corona en sport

Dat het coronavirus tot grote gevolgen heeft geleid voor de sport. De waslijst van gesneuvelde of uitgestelde sportwedstrijden is enorm lang. De voetbalcompetities liggen eruit, diverse marathons zijn verplaatst, net als de Olympische Spelen van Tokio. Ook de wielrenkalender is geschoond.
Heel de wielerkalender? Nee, een wedstrijd biedt hardnekkig weerstand. Toevalligerwijze in het land van Asterix en Obelix, die eertijds de Ronde van Gallië al volbracht hebben.
De ASO, de organisatie achter onder andere de Tour de France, hoopt dat de Ronde van Frankrijk op 27 juli toch van start kan gaan, zij het in versoberde vorm. Ik geloof er eerlijk gezegd niets van. Maar ja, geef het volk brood en spelen....
Mocht de Tour wel doorgaan, dan zou het wel eens een onvoorspelbare editie kunnen worden. Veel renners zullen immers zonder wedstrijdkilometers aan de start staan.
Het risico is levensgroot, dat de Ronde van Frankrijk niet alleen de wielrenners naar grote hoogte stuwt, maar mogelijk ook Covid-19.
Volgens de burgemeester van de stad Bergamo heeft het duel in de Champions League tussen Atalanta en Valencia op 19 februari in Milaan in het hoge aantal besmettingsgevallen. 
"Het was heel druk in het stadion en na afloop in de horeca. Die avond was er een sterke escalatie van mensen, die besmet raakten."
Er hoeven in Frankrijk maar een paar besmette mensen zich onder het miljoenenpubliek te begeven en we weten, wie  uiteindelijk de winnaar is: Magere Hein!