Vorst aan de grond of "'t Is moeilijk bescheiden te blijven!"

Het is moeilijk om na zo'n flutwinter als die van 2019-2020 je in te denken, dat we 2 jaar geleden in maart nog 4 dagen op de Vogelplas konden schaatsen.

Deze lange herfst mochten we al blij zijn, als het tot vorst aan de grond kwam. Zelfs dat kwam nauwelijks voor. Nu de meteorologische lente is begonnen, is het zowaar weer een keer gelukt.

Toen ik om half 9 naar de Leidse IJshal fietste om met de "Krasse knarren" te gaan schaatsen, was op de houten fietsbruggen nog rijp te zien ten teken, dat het toch echt gevroren had. Het was dan ook een frisse fietstocht. Derhalve hoefde ik niet aan de temperatuur in de IJshal te wennen. Buiten was het net zo "warm" als binnen.
De opkomst was gelukkig aardig wat groter dan de week voor de Krokusvakantie. We reden met een peloton van 15 man met een stuk of 10 losse schaatsers. En dat, terwijl het vanmorgen ook lekker fietsweer was....

De inspanningen van afgelopen zondag bij de Lastige Lijven Toertocht deden zich voelen. Mijn lijf was de eerste helft van de training ietwat lastig, met name mijn rug.

Ook de 5 kilometer, die ik op kop reed, gingen wat stroef. De eerste helft was met 25 kilometer per uur best goed voor een hersteltraining, maar het tweede deel kon ik niet sneller dan 24 in het uur. Een snelle groep lapte ons met enige regelmaat. Een plaat, die op dat moment gedraaid werd, gaf het verschil in tempo perfect weer. Terwijl hij me inhaalde zong Edwin Minnee uit volle borst het refrein mee: "'t Is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als ik!"

Mij paste enige bescheidenheid. Ik heb dan ook slechts eenmaal in mijn leven een schaatswedstrijd gewonnen. Over 200 kilometer, dat dan weer wel....
Oh, ja, ik heb ook nog een baanrecord op mijn naam staan.

Nadat Cor Hoogenboom bij de tweede 20 rondjes voor de tweede keer op kop was gekomen, voelde ik, dat het schaatsen weer soepel ging. De rugpijn was weg en de rest van de ochtend kwam ik weer lekker in mijn slag. Souplesse is bij het schaatsen een regelmatig onderschat onderdeel van de training.