zondag 8 maart 2020

Lepelaarsloop

Drie keer uit eten in 2 dagen tijd hakt er aardig in. Zeker als je normaal gesproken zo zoutarm mogelijk eet. Dan krijg je in iets meer dan 24 uur meer zout binnen dan anders in een hele week.
Afgelopen vrijdag aten we met de kinderen van de IJVL patat in de kantine van de Leidse IJshal. Thuisgekomen wachtte mij nog een maaltijd. Onze kleinzoon bleef een nachtje logeren en hij is dol op boerenkool. Ja, en dan kan opa het natuurlijk niet maken om niet gezellig mee te eten. Dus ik prikte een vorkje mee. Dit noemen ze nou van twee walletjes eten!
Gisterenmiddag stond er een lunch in de agenda in het Panbos met Rens en Mieke, terwijl we 's avonds met Saskia, Jan, Cobie en Martin bij een Indisch restaurant in Den Haag gingen eten. Gelukkig was er Bintang-bier om de pittige kruiden enigszins te kunnen blussen.
Het was dan ook niet verbazingwekkend, dat ik in een weekeinde met veel eten en drinken en betrekkelijk weinig inspanning op de fiets  2 kilo was aangekomen. De weegschaal liegt niet.
Het spreekt voor zich, dat ik hier wat aan wilde doen. Vanmiddag ging ik 10 kilometer hardlopen. De buien waren net weggetrokken en onder een bewolkte hemel liep ik naar de Maaldrift. Er stond nog wel een aardige bries tegen op weg naar KNMI-meetpunt Voorschoten.
Bij de manege keerde om na onderweg ter hoogte van de Schenksloot een merkwaardig tafereel te hebben gezien. Een valk en een grotere kraai zaten naast elkaar op een lantaarnpaal. Beide vogels vlogen weg, toen ik aan kwam lopen in marathontempo.
Ik liep over dezelfde weg terug naar de Stevenshof, waar ik over het fietspad aan de rand van de wijk langs de weilanden de 10 kilometer volmaakte. Op de heenweg had ik al een grote zilverreiger gezien. Vlak bij de Dobbewetering zag ik in het weiland twee witte vogels staan. Ik keek op hun rug. In eerste instantie dacht ik, dat het twee kleine zilverreigers waren, maar een van de vogels was zo vriendelijk zich om te draaien. Onmiskenbaar een lepelaar. Het waren dus twee lepelaars.
Eentje had ik wel eens gezien, maar meerdere nog niet. Wat is het toch een voorrecht om te kunnen sporten met de natuur om de hoek!

Geen opmerkingen: