Eind maart stond er een afspraak met de mondhygiëniste. Door de coronacrisis werd deze afspraak verzet. Vanmorgen om half 9 was ik aan de beurt. Ik fietste naar de tandartspraktijk toe. Daar moest ik eerst mijn mond goed spoelen met waterstofperoxide.
Dat is weer eens wat anders dan je mond spoelen met zeep, zoals mij in mijn jeugdjaren met enige regelmaat werd aanbevolen na een al te snedige opmerking.
Nu werd voor het eerst in mijn leven het haar op mijn tanden geblondeerd. Daarna kon de mondhygiëniste het tandsteen eruit bikken en het gebit polijsten.
Op weg naar huis haalde ik de bloeddrukverlagende medicijnen hydrochloorthiazide, lininopril en nifedipine op bij de Centraal Apotheek, hoorde bij de huisartsenpraktijk, dat alle bloedwaarden goed waren en deed ik nog wat boodschappen bij "De Helianth".
Thuis gekomen zag ik, dat onze kleinzoon nog maar een half uur uit bed was. Hij had klokje rond geslapen.
Na het verlate ontbijt van deze peuter fietsten we naar de volkstuin om aardbeien te plukken en een krop sla te halen. Na her en der wat planten water gegeven te hebben, fietsten we naar huis. Op de tuin was het inmiddels bloedheet.
We lunchten op de koelste plek: binnen!
We stapten een uurtje later weer op de fiets en reden naar Van der Valk in Voorschoten. Daarachter ligt een natuurspeeltuin, waar Faas een uur lang met andere kinderen kon spelen bij de waterpomp.
Nat worden was geen probleem. Alles droogde met deze temperatuur binnen de kortste keren. Na anderhalf uur fietsten we via de Horstlaan en de Velostrada naar huis toe. Alle kleine ritjes bij elkaar waren goed voor 42 kilometer fietsplezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten