Rondje Vlietlanden

 Het was wat je noemt wisselvallig weer. De buien kwamen en gingen deze zaterdag. Vooral in de kuststrook was het flink raak.

Het is de bekende moessonwerking van de kustprovincies. Als het water van de Noordzee warmer is dan de temperatuur boven het land, dan laten de buien makkelijk los. Aan de kust vallen dan zware buien. In het voorjaar is het precies omgekeerd. Dan is de zee kouder dan boven het land en drijven de wolken over om hun lading elders te lossen.

Ik had om 12 uur afgesproken met Hans Boers. Op weg naar de Kniplaan had ik het toonbeeld van wisselvalligheid op mijn netvlies. Links en rechts van me zag ik donkere buienwolken langstrekken, terwijl ik onder een waterig zonnetje over de Velostrada fietste.
Toen Hans gearriveerd was liepen we naar de Vlietlanden, waar we het bekende rondje van 9 kilometer liepen. Het was vandaag heel rustig. Bij warm weer kun je hier bij de strandjes over de hoofden lopen. Nu kwamen we alleen wandelaars tegen, die hun hond uitlieten....

Het was tijdens de loop bewolkt en er viel een enkel druppeltje uit de wolken, maar we werden natter van het zweet dan van dit kleine beetje regen. En zo hoort het ook!

Aan het slot van het rondje Vlietlanden liepen we langs de Vogelplas. Dan weten weer, waarvoor we werken en zwoegen.

Na de looptraining fietste ik een stukje met Hans op om via de Northeylaan, de Horstlaan en de Landgoederenroute naar de volkstuin te fietsen, waar ik bij mijn vrouw mijn brood opat en bramen en frambozen plukte. Door het wisselvallige weer groeit en bloeit veel op de tuin.