Deze zondag kon niet beter beginnen. Ook al was het ver weg, in Twente om precies te zijn, de eerste nachtvorst op klomphoogte in Nederland was een feit.
Het was de voorbode van een heerlijke nazomerdag.
Door dat mooie weer waren de insecten behoorlijk actief en dat gold ook voor de vlinders. Afgelopen week hadden we een paar keer een vlinder gezien, die we niet thuis konden brengen.
Dit inspireerde mij om vandaag als amateurfotograaf op te treden.
Het begon vanmorgen om een uur of 11, toen ik de onbekende vlinder zag fladderen. Ik pakte het mobieltje en kreeg de vlinder op de foto, maar wel met de vleugels gesloten.
Vanmiddag fietsten mijn vrouw en ik naar de volkstuin, waar ik na de lunch de bramen, een late aardbei en de frambozen plukte. Bij het plukken van de rode en gele frambozen zag ik eenzelfde vlinder rondfladderen. Op slag werd ik weer amateurfotograaf.
Per ongeluk maakte ik een filmpje.
Hoe amateuristisch wil je het hebben?
Thuis gekomen kwam een gezegde uit mijn familie aan het eind van de middag weer eens aan het licht: "Een Breed houdt niet van opgeven!"
De onbekende vlinder kwam weer aangevlogen. Onder het toeziend oog van mijn kleinzoon schoot ik nog wat plaatjes.
U zult het met me eens zijn, als ik beken, dat ik beter ben in bokken schieten!
In ieder geval had deze virtuele vlinderjacht nog wel een mooie bijvangst.
En nu maar hopen, dat de onbekende vlinder niet verdrinkt....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten