Een Grapperhausje

In de jaren '70 zag ik in een café een bordje hangen met de tekst: "Het geeft niet, wat ze van me zeggen, als mijn naam maar vaak genoemd wordt." Ik vraag mij echter af, of de minister van Justitie daar momenteel ook zo over denkt.

Vandaag gaf in de Leidse Studenten Ekklesia een spreker uitleg over hoe om te gaan met de coronaregels. Bij de afsluiting verrijkte hij de Nederlandse taal met een nieuw woord: "Vorige week deed kwam ik per ongeluk veel te dicht bij de dirigent, met wie ik al een kwart eeuw samenwerk. Ik deed dus ook een Grapperhausje!" 

Vanaf de Hooglandse kerk reden mijn vrouw en ik met een kleine omweg naar park "Cronesteyn", waar we aan een picknicktafel ons brood opaten op deze heerlijke nazomerdag.

Met een redelijk gevulde maag maakten we daarna een wandeling door het polderpark. Het was behoorlijk druk met wandelaars, fietsers en hardlopers, maar vrijwel iedereen hield voldoende afstand van elkaar in dit Indian summerweer.

In dit park heb ik tijdens ruim 33 jaar droogtraining van de IJVL heel wat kilometers afgelegd. Daarbij vergeleken was de wandeling van vandaag een eitje.

We fietsten langs de Oostvlietweg naar Voorschoten toe. Daarbij kwamen we langs een paar volkstuinen, waarbij een een enorme bijenkast had.


Bij de ijsbaan van Voorschoten staken we de Vliet over en reden we naar onze eigen volkstuin. Daar plukte ik een portie bramen en frambozen en gaf wat planten water. Daarna keek ik naar de kikker, die met een flinke kikkersprong in de vijver dook. 

Om 5 uur waren we weer thuis, waar ik kon genieten van de verrassende finale van de bergetappe in de Tour de France. Wie had kunnen bedenken, dat Wout van Aert Egon Bernal en Nairo Quintana bergop eraf zou rijden?

Met 112 punten maakte ik een flinke sprong voorwaarts in het algemeen klassement van Ploegleider van het jaar. Maar dat hadden er veel meer kunnen zijn. Ik heb de laatste dagen geen gelukkige hand van wisselen. 

Maar ja, wat dat aangaat bevindt deze schaatstrainer zich in goed gezelschap....