Gisterenavond werd ik door Hans Boers opgehaald voor de laatste strandtraining van de IJVL in 2020. Zoals gebruikelijk verzamelen we bij de ijsbaan van Katwijk. Hoewel het gebruikelijk is, dat de opkomst in september afneemt, vond ik 6 personen toch wel aan de magere kant. Het lijkt wel of de IJVL-ers vergeten, dat in september ook nog droogtraining gegeven wordt.
Daar ik de strandtrainingen voor mijn rekening neem, is een vast onderdeel van de training steevast de strandstoelslalom. Het was dan ook een tegenvaller voor me, toen ik zag, dat de strandstoelen al van het strand verdwenen waren. Gelukkig was er een speelobject op het strand, waar we tussen de ijzeren palen door konden slalommen in het mulle zand.
Natuurlijk haalde dit bij lange na de zwaarte van de strandstoelslalom, maar je moet als trainer wel vaker op zoek naar een alternatief voor de geplande oefenstof.
De rest van de training kon ik wel volgens planning afwerken. Het hoofdbestanddeel bestond uit schaatsstappen met de druk op de hielen. Dit heb je nodig om bij het schaatsen "achterop te kunnen zitten".
Het was een piramide van 1, 2, 3, 2 en 1 minuten schaatsstappen. De serie werd telkenmale vooraf gegaan door de clownsstappen.
Door de druk op je hiel voelt de zijwaartse afzet anders aan, maar het is wel het gevoel, dat je met schaatsen moet hebben. Vlak voor de opening van het schaatsseizoen 2020-2021 is dit een uitstekend moment om deze technische oefening te doen.
Daarna volgde een drietal Steigerungen bij een strandopgang. Tot de eerste knik in de betonplaten rustig, daarna versnellen en halverwege de volgende knik voluit. Deze oefening werd gevolgde door de bochtstappen omhoog. Dit maakt de oefening wat zwaarder.
We liepen terug naar de vloedlijn, waar we de schaatsstappen met druk achterop herhaalden met tussendoor schaatssprongen met dezelfde druk. Het begon te schemeren en onder een prachtige zonsondergang liepen we terug naar de Katwijkse ijsbaan.
Gon en Kees gingen naar huis toe, Henk, Gera, Hans en ik naar het strand. Gera was de enige, die in de schemering ging zwemmen. Wij vonden de avondlucht te koud.
Dat bleek wel op het terras van "Het Wantveld", waar Jaap de Gorter en Wil Verbeij waren aangeschoven voor de evaluatie. Door de wind voelde het koud aan. Na het eerste drankje gingen we naar binnen. Daar was het een stuk behaaglijker bij de tweede Affligem blond en de bitterballen.
Nu we het toch over ballen hebben: in de auto hoorden Hans en ik, dat Nederland op achterstand gekomen was tegen Italië en tegen een bittere nederlaag opliep. Het was de enige wanklank op deze sportavond. Hoewel, er was er nog een: het ontbreken van de strandstoelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten