3 oktober in De Horsten

Ik woon bijna 41 jaar in Leiden en dit is met afstand de vreemdste 3 oktoberviering. Door de coronacrisis zijn alle evenementen namelijk afgelast.

Dit is de kranslegging van 2020. Normaal gesproken ziet het er zo uit als meer dan 1000 Leidenaren komen zingen bij het koraal onder leiding van Wim de Ru.

Het was vanmorgen dan ook wezenloos stil in de stad. Het was nog rustiger dan op een doorsnee zaterdag. Bij het halen van de boodschappen bij "De Helianth" aan de Herenstraat was ik expres door het mooie centrum van de Sleutelstad gereden. Je kon overal gewoon doorfietsen. Probeer dat maar eens op een normale 3 oktober. Dat lukt je niet!

Een 3 oktober zonder evenementen? Nooit kunnen bedenken. Er was echter, goed verborgen, een evenement, dat wel georganiseerd kon worden. De Hutspot Cup. De IHCL had deze shorttrackwedstrijd voor jeugd en kinderen georganiseerd met toestemming van burgemeester Henri Lenferink. 

De jeugd mag namelijk sporten en de Leidse IJshal was voor deze gelegenheid volledig coronaproof gemaakt. De IHCL had een draaiboek gemaakt, dat in de ogen van de voorzitter van de veiligheidsregio Midden-Holland de toets der kritiek kon doorstaan. Ouders mochten niet naar binnen, maar iedereen kon de wedstrijd volgen via een youtube-livestream.

Op de terugweg naar huis was ik via de Vondellaan gereden om te kijken, hoe het buiten de ijsbaan geregeld was. Geheel tegen mijn natuur in ben ik niet naar binnen gegaan!
Toch was mijn komst zeer welkom. IJsmeester Jan van Rijn moest iets kopen in de Haarlemmerstraat en vroeg, of hij mijn fiets mocht lenen. Uiteraard deed ik dat.
Tijdens het wachten praatte ik buiten met Jeroen Straathof, Piet Schip en enkele IHCL-ers, die buiten alles in goede banen leidden. Wat dat aangaat had de IJshal iets weg van het Gallische dorp.

Alle evenementen? Nee, een klein evenement blijft dapper weerstand bieden....
Met de boodschappen fietste ik naar huis toe, waar ik met Ada thee dronk. Een uur later zat ik weer op de fiets. Ik zou met Hans Boers gaan lopen door "De Horsten". Vanaf station Voorschoten liepen we in een miezerregentje richting Horstlaan voor mijn eerste loop als pensionado.

Het was heerlijk rustig in dit koninklijk landgoed. Halverwege namen we een onverhard pad. Sommige stukken waren blubberig, maar er lag op een tiental plekken een omgewaarde boom over het pad, zodat we een klein beetje aan hordenlopen konden doen.

Op een beukenlaan vloog er een grote buizerd voor ons uit. Voordat we "De Horsten" betraden hadden we in een weiland al een tiental ooievaars gezien en ma het verlaten van dit landgoed zagen we in een ander weiland een grote zilverreiger. Mijn pensioen maakt dus een vliegende start.

Maar het blijft voor een Leidenaar toch wel gek om op 3 oktober in "De Horsten" te lopen.