Ik had vanmiddag om 2 uur met Hans Boers afgesproken bij Den Deyl. Op weg er naar toe fietste ik een stuk met mijn vrouw op, die op de volkstuin ging werken. Daar ik een klein kwartier moest wachten op mijn trainingsmaat, deed ik een aantal droogtrainingsoefeningen pal naast de fietstunnel onder de A44. Af en toe kreeg ik van voorbijkomende fietsers of wandelaars positieve feedback.
"Je bent er bijna", zei een wandelaar: "Het is nog maar een klein stukje."
Wat het hardlopen betreft waren we er nog lang niet. We moesten nog beginnen. We zouden een stuk van de Landgoederenroute lopen met op de terugweg een variant. Die was ik toevallig op het spoor gekomen, toen Ada en ik met haar vader aan het fietsen waren en de duofiets niet door het poortje kon op de Van Ommerenlaan.
Het was vrij druk op de Landgoederenroute, hetgeen ongetwijfeld te maken had met het mooie najaarsweer. Desalniettemin konden we met speels gemak anderhalve meter afstand tot anderen bewaren.
Waar we anders meestal linksaf sloegen richting Horstlaan, sloegen we nu rechtsaf. Zo kwamen we op de lanen van Oud-Wassenaar terecht, die voor ons een nog vrij onontdekt terrein vormden.
Halverwege herkende Hans een halfrond gebouw. Op zijn aanwijzingen liepen we om dit gebouw heen. Het leidde naar een bruggetje over een sloot. We liepen tussen weilanden door en kwamen zo weer bij de bossen rondom de Van Ommerenlaan uit. Een variant van een variant dus.
Over dezelfde route terug als op de heenweg met af en toe een klein bospaadje als variant liepen we terug naar Den Deyl, waar de eerste loop sinds de Online Leiden Marathon erop zat.
Op de halve marathon was ik inmiddels gezakt van de 122e naar de 295e plaats. Maar wel op ruime afstand van de rode lantaarn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten