De prachtige natuurijsperiode van februari 2021 ligt nu 2 weken achter ons. De dooi maakt vrij snel een abrupt einde aan 4 tot 5 dagen schaatsen. In heel Nederland werd met volle teugen genoten van deze ijspret.
Desondanks stak de calvinistische volksaard de kop weer op bij het zien van deze koppen in diverse kranten in iets andere bewoordingen: 40.000 gewonde schaatsers naar spoedeisende hulp.
De cijfers kloppen, daar twijfel ik geen seconde aan. Op het eerste oog zijn het afschrikwekkende cijfers, alsof er een veldslag heeft plaatsgevonden.
Als je echter in ogenschouw neemt, dat er minimaal 1 miljoen mensen de ijzers onderbonden, en vermoedelijk nog veel meer, dan komt dit al in een ander daglicht te staan.
Als je de run op schaatswinkels en de online-aankopen via internet erbij betrekt aan het begin van de natuurijsperiode, dan kun je er een hoop van zeggen, maar niet, dat het geoefende schaatsers zijn, die zich letterlijk en figuurlijk op glad ijs begaven. Want glad was het op de prachtige ijsvloer met zwart ijs.
Met de wind in de rug kon je hoge snelheden bereiken, waar je hetzelfde zag gebeuren als bij ouderen, die op een elektrische fiets stappen, die snelheden bereikt, waarop hun reflexen niet zijn ingesteld. De fiets gaat er met hen vandoor!
Dat gebeurt ook met schaatsen als je de schaatstechniek niet goed beheerst. De kans op valpartijen is dan een stuk groter. Nu is de reflex, dat je de val tegen wil houden. Dat lukt je niet. De zwaartekracht hou je niet tegen. Velen strekken dan hun armen uit om de val te breken. De klap is dan voor de armen en de polsen. De kans op botbreuken wordt dan een stuk groter.
Nu kun je vallen ook oefenen. Als trainer van de IJVL doe ik dat in de Leidse IJshal heel vaak. Als je je slap houdt, is de kans op letsel heel klein geworden. Uitgesloten is het nooit, want natuurijs kent aardig wat hindernissen zoals scheuren en opgevroren randen, maar er zijn diverse hulpmiddelen die je beschermen, zoals snijvaste scheenbeschermers met kniebeschermers. Veiligheid voor alles. En niet te vergeten een helm.
Verder wil ik de mensen de kost niet geven, die met botte schaatsen het ijs betreden. Je hebt dan onvoldoende of zelfs geen grip op het natuurijs. Er is niemand, die het in zijn hoofd haalt om op de fiets de Zuid-Limburgse heuvels af te dalen zonder deugdelijke remmen.
Met botte schaatsen gaan rijden verschilt hier niet zo veel van. En vergis je niet: schaatsen, die je van de fabriek gekocht hebt, zijn niet geslepen!
Kortom, de combinatie van geen of weinig schaatstraining met ondeugdelijk materiaal maakt het getal van 40.000 gewonden ineens een stuk begrijpelijker.
Nu kan ik het natuurlijk hoofdschuddend bekijken en het daar bij laten, maar ik wil een klein beetje bij gaan dragen aan het voorkomen van ongelukken op het ijs. Ik wil komend najaar in de Leidse IJshal een cursus over natuurijs gaan organiseren. Zowel de theorie, inclusief materiaal, als de praktijk komt daarbij aan de orde. Inclusief het onderdeel "Vallen voor volwassenen".
Ik heb er al zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten